“นั่นนายจะออกไปไหนน่ะมาร์ซ”
“ไปข้างนอกครับพี่เพนน์”
เพเรอคลิสลุกมาตบบ่าของน้องชายเบาๆ “นายแต่งงานแล้วนะมาร์ซ อย่าออกไปเที่ยวเตร่ข้างนอกอีกเลย”
มาริออสหันกลับมาเผชิญหน้ากับพี่ชาย และยิ้มหยันตัวเอง “ใช่ครับผมมีเมียแล้ว เมียที่ไม่เคยรักผมเลยแม้แต่นิดเดียวยังไงล่ะครับ”
“มาร์ซ...”
“ผมขอตัวก่อนนะครับพี่เพนน์ เบื่อ” ชายหนุ่มเหลือบมองขึ้นไปชั้นบน ก่อนจะหมุนตัวออกไปทันที
เพเรอคลิสถอนใจออกมาอย่างเป็นกังวล “นี่พี่คิดผิดหรือเปล่านะ ที่ให้นายรับผิดชอบน้องแพทด้วยการแต่งงาน”
“ลูกแพท!...”
เพอร์ซูสมองสภาพเปียกปอนของลูกสาวที่วิ่งร้องไห้เข้ามาในบ้านด้วยความตกใจ
“คุณพ่อขา...” หญิงสาวซบหน้ากับอกของบิดาและร้องไห้ปิ่มจะขาดใจ
เพอร์ซูสหัวใจจะขาดตามไปด้วย สงสารลูกสาวจับหัวใจ
“ใครทำลูก...ใครทำลูกแพทของพ่อ”
“ไม่...ไม่มีใครทำ...”
หญิงสาวร่ำไห้ สะอึกสะอื้นจนกายสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“แพททำตัวเองค่ะพ่อ
