“อย่ามายุ่งกับฉัน เราจะหย่ากันให้เร็วที่สุด”
“ฉันจะไม่ยอมหย่า อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่เร็วๆ นี้”
“แล้วนายจะรั้งฉันไว้ทำไม หรือว่ายังใช้ร่างกายของฉันไม่คุ้มค่ากับเศษเงินที่นายโยนให้แก่พ่อฉัน” พิมรักเจ็บปวดจนไม่อาจจะสะกดกลั้นความในใจเอาไว้ได้อีกแล้ว
ใบหน้าหล่อจัดของมาริออสเคร่งเครียดขึ้น “ไม่ใช่เพราะเรื่องนั้นหรอก”
“ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้ งั้นนายก็คงยังเห็นฉันทรมานไม่พอใช่หรือเปล่าล่ะ”
“ไม่ใช่” คนตัวโตค้านเสียงกระด้าง เป่าลมหายใจหนักหน่วงออกมาจากริมฝีปากสวย
“ฉัน...ฉันไม่ได้อยากเห็นเธอทรมาน และฉันก็ไม่ได้ต้องการกำไรจากเนื้อตัวเธอด้วย”
“แล้วนายต้องการอะไรจากฉัน” หล่อนมองเขาผ่านม่านน้ำตาแห่งความเจ็บปวด
“ฉัน...”
“ลูกแพท เป็นยังไงบ้างลูก” เพอร์ซูสที่เป็นห่วงลูกสาวพรวดพราดเข้ามาขัดจังหวะ
และนั่นก็ทำให้มาริออสจำต้องกลืนคำตอบของตัวเองลงไปในอกอีกครั้ง
ชายหนุ่มขยับลุกขึ้นยืน หันไปหาเพอร์ซูส “ผมไม
