หรือเขาจะลองใช้ไม้อ่อนดูสักครั้ง?
เพราะดูเหมือนว่ายิ่งใช้ไม้แข็งเธอก็ยิ่งต่อต้านมากขึ้นทุกที...
เมื่อคิดว่าจะเปลี่ยนแผนเจรจาใหม่โดยใช้ความอ่อนโยนเข้าสู้ เขาก็แอบโทรไปบอกแม่บ้านให้ช่วยไปซื้อเสื้อผ้าผู้หญิงและชุดชั้นในที่แค่มองปราดเดียวก็เดาออกว่าเธอน่าจะสวมใส่ไซซ์ไหน ช่วงบ่ายเลยมีถุงกระดาษที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้ามากมายกองอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟา
สุณิชามองหน้าเขาอย่างงงๆ เมื่อเขายื่นถุงทั้งหมดมาให้
“เสื้อผ้าของเธอ ฉันให้คนไปซื้อมาให้แล้ว”
“ไหนคุณบอกว่าเราอยู่กลางทะเลไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไม...”
“ก็ให้คนบนฝั่งไปซื้อมาไง แล้วก็นั่งเรือมาส่งให้อีกที”
“แล้วเรือไปไหนแล้วคะ”
“กลับไปแล้ว หมดธุระเค้าแล้วจะอยู่ต่อทำไมล่ะ เธอจะเอาเสื้อผ้าพวกนี้ไปซักก่อนก็ได้นะจะได้ใส่แบบหอมๆ หน่อย เครื่องซักผ้าอยู่หลังบ้านน่ะ คงเห็นแล้วมั้ง”
“เห็นค่ะ ว่าแต่...ทำไมคุณ...ใจดีจัง เมื่อเช้ายังใจร้ายอยู่เลย”
“ก็ไม่มีอะไรหรอ
