“พ่อแค่เตือนสติแกเท่านั้น อย่าปล่อยให้ความรักมันบังตาจนเผลอทำอะไรที่ผิดศีลธรรมไปเลย เพราะสุดท้ายคนที่ต้องเจ็บก็คือแกเอง แล้วถ้าหากว่าตาไทม์เค้ารักแกจริง ป่านนี้แกกับเค้าคงได้แต่งกันไปนานแล้วล่ะ อย่าคิดจะทำอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีก ถ้าแกกลับมาแล้วทำตัวไม่ดี พ่อจะส่งแกกลับไปอเมริกาจริงๆ ด้วย” บอกแค่นั้นเจ้าสัวก็ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินขึ้นไปชั้นบนทันที
“คุณพ่อ!”
“เชื่อพ่อเค้าเถอะนะกิ่ง คิดซะว่าเรากับตาไทม์ไม่ใช่เนื้อคู่กันนะลูก กิ่งของแม่เพียบพร้อมขนาดนี้ สักวันลูกจะต้องได้เจอคนที่ดีกว่าไทม์แน่นอนจ้ะ เชื่อแม่สักครั้งเถอะนะ” ชื่นจิตเดินเข้าไปกอดลูกสาวเอาไว้หวังจะใช้น้ำเย็นเข้าลูบให้อีกฝ่ายใจเย็นลงสักหน่อย
“แต่หนูรักไทม์นี่คะคุณแม่ ไทม์เป็นของกิ่ง ตอนนี้เค้าก็แค่ถูกยัยเด็กนั่นจับเพราะมีลูกด้วยกันเท่านั้น กิ่งจะไม่ยอมแพ้ค่ะ ยังไงกิ่งก็ต้องไม่แพ้”
สิริยาน้ำตาคลอแล้วกอดมารดาแน่น สิปปกรได้แต่ส่ายหน
