มานพ หนุ่มรูปร่างกำยำผิวขาวเหลืองบอกก่อนจะหันไปเปิดประตูหลังแล้วหยิบปิ่นโตเถาใหญ่ขึ้นมา
“ยังเลยค่ะ กะว่าคัดกองนี้หมดแล้วค่อยไปกินน่ะ”
“งั้นมากินก่อนนะครับ ไม่ต้องรีบหรอก เดี๋ยวกินเสร็จพี่จะช่วยคัดด้วย แล้วนี่ทะเลยังไม่กลับมาเหรอครับ”
“ยังค่ะ น่าจะมาพรุ่งนี้พร้อมกับ...”
“คุณแม่ครับ”
เสียงของลูกชายดังมาจากทางด้านหลังศาลาซึ่งมีบ้านหลังเล็กๆ ของเธออยู่ทางนั้น และเมื่อทั้งสองคนหันไปมองก็พบว่าทะเลกำลังวิ่งมาหาคนเป็นแม่โดยมีธาวินเดินตามมา แถมเขายังเอาแต่จ้องมายังผู้ชายแปลกหน้าแบบไม่ละสายตาอีกด้วย
“อ้าวทะเล ทำไมถึงกลับวันนี้ล่ะลูก ไหนว่าจะมาพรุ่งนี้กันไม่ใช่เหรอครับ” แม้จะถามอย่างนั้นแต่เธอก็ยังอ้าแขนรอลูกชายที่วิ่งมาหาแล้วกอดเธอไว้
“คุณพ่อบอกว่าอยากเซอร์ไพรส์คุณแม่ครับ”
“ขยันเซอร์ไพรส์กันจังเลยนะคะ” เธอหันไปมองหน้าสามีที่เดินเข้ามาใกล้แล้วทรุดตัวลงนั่งข้างกัน
“ก็เผื่อว่าจะมีคนดีใจที่ผัว
