ตั้งแต่ราชาเข้าโรงพยาบาล ควีนไปเยี่ยมราชาแค่วันเดียวเท่านั้น หลังจากวันนั้นควีนก็ไม่เคยไปเยี่ยมชายหนุ่มอีกเลย แม้เพื่อนส่งข้อความมาขอร้องอ้อนวอนเพียงใดควีนก็ไม่โผล่หน้าไปเพราะว่าควีนไม่อยากได้ยินคำพูดของเพื่อนที่พร่ำบอกให้ควีนใจอ่อนให้ราชา ไม่อยากเห็นสายตาที่เพื่อนมองเธอราวกับนางมารร้าย ควีนจึงเลือกไม่ไปเยี่ยมราชาเลยดีกว่า ยังไงซะพอราชาออกจากโรงพยาบาลราชาก็วิ่งแจ้นมาหาเธออยู่ดี ควีนจึงเลือกรอราชาอยู่ที่บ้านแทน
ช่วงเย็นควีนออกมานั่งเล่นอยู่ริมสระน้ำ หญิงสาวหย่อนขาลงในน้ำพลางแกว่งขาเล่นไปมาเบา ๆ อย่างสบายอารมณ์
ทว่า
“ดูมีความสุขนักนะ” คำพูดประชดประชันที่ดังมาจากทางด้านหลังดึงความสนใจของควีนให้หันมอง มุมปากสวยยกยิ้มพอใจออกมาเมื่อเห็นว่าใครยืนหัวโด่ทำหน้าถมึงทึงอยู่
‘มาแล้วสินะ’ ควีนคิดในใจ
“มาทำไม” ควีนถามเสียงเย็นชาทว่าท่าทีหมางเมินของเธอมันกระแทกเข้าไปในใจคนฟังเต็ม ๆ ราชารู้สึกรวดร้าว
