หนึ่งชั่วโมงต่อมา
ควีนกับราชาแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง ควีนไม่รู้ว่าราชาไปไหนเพราะควีนไม่ได้เอ่ยถาม ส่วนควีนนั้นกลับมาบ้านตามคำสั่งของพ่อ ในใจของควีนมันยังค้างคาเรื่องของราชาอยู่ ควีนได้แต่เก็บงำความสงสัยไว้ในใจเพราะบางทีอาจเป็นเธอที่คิดมากไปจนเก็บมากังวล ความจริงมันอาจไม่มีอะไรเลยก็ได้
ควีนเลิกคิดเรื่องของราชาเมื่อพ่อเดินมานั่งใกล้ ๆ ตามด้วยแม่เลี้ยงและนีน เจอแบบนี้ควีนกลอกตาใส่ด้วยความเบื่อหน่าย อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ วันนี้ควีนต้องรับมือกับศึกหนักอีกแล้วใช่ไหม ควีนอยากทึ้งศีรษะตัวเองแรง ๆ ให้กับสถานการณ์น่าอึดอัดตรงหน้า
“พ่อมีธุระอะไรจะคุยกับหนูเหรอคะ” ถึงจะรำคาญมากจนอยากลุกหนีออกไป แต่ก็อยากรู้มากกว่าธุระของพ่อมันสำคัญมากแค่ไหนถึงตามให้ควีนกลับมา “จะเซ็นยกมรดกให้นีนมันเหรอ เอาเลยค่ะ เซ็นเลยไม่เห็นต้องเรียกหนูกลับมา” ควีนไม่เห็นว่าจะมีเรื่องไหนสำคัญกว่าเรื่องมรดก อีกทั้งในหั
