“คิงส์คิดถึง”
วินาทีที่คำว่าคิดถึงหลุดออกมาจากปากของราชาราวกับว่าโลกทั้งใบได้หยุดหมุนไปชั่วขณะหนึ่ง ควีนไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลยว่าจะได้ยินคำพูดพวกนี้จากปากคนเย็นชาอย่างเขา
ควีนมองราชาด้วยความรู้สึกนิ่งอึ้ง ก้อนเนื้อภายใต้โพรงอกด้านซ้ายเต้นโครมครามอย่างหนัก ใจไม่รักดีของเธอมันกำลังหวั่นไหวให้กับคำหวานของราชาอย่างไม่น่าให้อภัย
ราชากระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจเมื่อได้เห็นปฏิกิริยาของควีนหลังจากได้ยินคำพูดของเขา แก้มนวลของเธอขึ้นสีแดงแจ๋ลามไปจนถึงใบหูขาว ช่างเป็นอาการเขินอายที่น่ารักน่าเอ็นดูจริง ๆ
“ฮึ”
นาน ๆ ครั้งถึงจะเห็นควีนมีปฏิกิริยาแบบนี้ ซึ่งมันน่ารักน่าเอ็นดูมากสำหรับราชา ขณะเดียวกันเวลาที่นางมารร้ายอย่างควีนทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวแบบนี้ราชาก็รู้สึกอยากรังแกควีนขึ้นมา
“ดีกันได้ไหมครับ” ราชากระพริบตาปริบออดอ้อนควีนสุดฤทธิ์แม้ว่าสิ่งที่ทำอยู่ขัดกับบุคลิกของตัวเองอย่างสิ้นเชิง
