พี่เดือนคะ หอมขอไปพักนะคะ หอมปวดหัวรู้สึกเหมือนจะไม่สบาย” ไพรหอมรีบเอ่ยขอเดือนเพ็ญทันที เธอไม่อยากออกไปรับใช้ให้พันศึกด่าว่าเอาได้อีก ว่าอยากเสนอหน้าออกไปยั่วยวนเพื่อนของเขา
“หอมเป็นอะไรจ๊ะ กินยาหรือยัง ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา” เดือนเพ็ญเป็นพี่สาวที่แสนดีเสมอ อีกฝ่ายวางมือทาบกับหน้าผากของเธออย่างห่วงใย ไถ่ถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“แค่นอนไม่ค่อยหลับน่ะค่ะ หอมขอตัวไปพักได้ไหมคะ” เด็กสาวพูดอย่างเกรงใจ เธอไม่อยากโกหก และไม่ได้อยากอู้งาน
“ได้สิจ้ะ ไปเถอะ พี่เห็นเราหน้าซีดๆ ตั้งแต่เข้ามาแล้ว ไปพักเถอะ ทางนี้พวกพี่จะจัดการเอง” เดือนเพ็ญรีบพูดทันที
“ขอบคุณค่ะพี่เดือน” ไพรหอมยกมือไหว้
“ไหว้พี่ทำไมหืม... ปะไป ไปนอน” เดือนเพ็ญโบกไม้โบกมือไล่ เด็กสาวยิ้มให้เดือนเพ็ญ ก่อนจะรีบเลี่ยงไปพักทันที พอเธอออกมาก็เห็นชบากับพาใจสวนเข้าไป เธอรีบหลบแทบไม่ทัน ถอนใจอย่างโล่งอกเมื่ออีกฝ่ายเรียกหาเธอแต่ไม่เจอ ได้ยินเดือ
