“อื้อ...” ไพรหอมส่ายหน้าไปมา
“ฉันรักเธอจริงๆ นะ กับนภัสสรถ้าฉันรักเค้าจริง คงแต่งงานกับเค้าไปนานแล้ว แต่ฉันก็ยังบ่ายเบี่ยง แต่เธอไม่ต้องกังวลไป ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง เธอแค่ทำตามที่ฉันบอก มาหาฉัน ให้ฉันชื่นใจทุกวัน ช่วงนี้ฉันอาจจะค่อยๆ พูดกับนภัสสร เราจะจากกันด้วยดี แต่อย่าเพิ่งให้ผู้ใหญ่รู้ เข้าใจไหม”
“ค่ะคุณพันศึก”
“ดีมากเด็กน้อย ฉันจะดูแลเธอเอง ไม่ต้องเป็นห่วง” พันศึกมีสีหน้าพึงพอใจเมื่อได้รับคำตอบจากปากของเด็กสาว ไม่ต้องใช้แรงกำลังบังคับเหมือนก่อนเขาก็ได้เชยชม แถมยังสกัดผู้ชายพวกนั้นออกไปเสียให้พ้นทาง โดยเฉพาะประภพ หลายชายของเขา ประภพจะต้องได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ดี ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างไพรหอม
ไพรหอมกอดตอบร่างสูงที่โอบเธอเอาไว้ เธอซบกับซอกคอหนาของเขา พันศึกโยกกายไปมาในขณะที่เธอเสียดสีอยู่บนตักแกร่งของเขา ความเป็นชายลุกโชนฝังเข้าออกในโพรงสวาทอ่อนนุ่ม เธอตอดรัดเขาอย่างลึกซึ้ง กลิ่นกายแ
