ลิ้นเล็กๆ สีแดงสดค่อยๆ ตวัดเบาๆ หิวกระหายเหมือนได้ชิมไอศกรีมแท่งโปรด เขาลูบศีรษะเธอหนักๆ มืออีกข้างเท้าสะเอวเอาไว้ ลมหายใจร้อนแรงสูดเข้าสูดออกจนแทบกลายเป็นหอบ
“ชอบไหมคะ”
“คำถามนี้คุ้นๆ” ไพรหอมตบที่นอนข้างๆ เรียกสามี พันศึกกลั้นยิ้ม บางทีการได้ทำกิจกรรมแบบนี้กับคนรักก็ดีเหมือนกันนะ เมื่อก่อนไพรหอมเอาแต่หงอ กลัวเขา มีบ้างตอนแรกๆ ที่เธออ่อนหวานน่ารักเอาใจ แต่ตอนนี้เธอรู้จักเอาแต่ใจและสั่ง แต่เขากลับชอบตอนนี้มากกว่า มันดูตื่นเต้นมีชีวิตชีวา และสามารถสู้รบปรบมือกับเขาได้... ตลอดชีวิตสินะ ที่ต้องอยู่ด้วยกันแบบนี้ แต่ทำไมเขารู้สึกดีชะมัด ไม่ได้หวงความโสดของตัวเองเหมือนก่อนอีกต่อไป และไม่คิดว่าเหมือนติดคุกอย่างที่ผู้ชายคนอื่นชอบพูดกัน
“ใช้แรงงานคนท้อง วันๆ ใช้หอมทำโน้นทำนี่” เธอบ่นไม่จริงจังนัก แต่สายตานั้นซุกซนจนเขามันเขี้ยว
พันศึกร่างกระตุกเล็กน้อยเมื่อริมฝีปากอุ่นๆ ครอบครองเขาหมดสิ้น เธอขยั
