เขาเล่าให้เธอฟังอย่างไม่ปิดบัง
“พี่เป็นคนจังหวะนี้หรือคะ”
“ครับ แล้วว่านล่ะ เป็นคนจังหวัดนี้หรือเปล่า”
“เปล่าหรอกค่ะ แม่พามาอยู่ที่นี่ก็เลยมาเรียนที่นี่”
“อ้อ... เหรอครับ ขึ้นมาสิ” ขุนพลบอกเด็กสาวที่เงอะๆ งะๆ มองเขาขึ้นรถมอเตอร์ไซด์ด้วยความเอ็นดู
ว่านจันทร์รับหมวกกันน็อกมาถือเอาไว้ ขุนพลจึงสวมหมวกให้อีกฝ่าย เด็กสาวได้สบตาก็สะเทิ้นอายกับสัมผัสของมือเขาที่แตะต้องอยู่กับปลายคางสวย
“ขึ้นมาเลย” ขุนพลเอ่ยบอก ว่านจันทร์ขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์ของหนุ่มรุ่นพี่ เขาจับมือเธอไปกอดเอาไว้ เมื่อเธอพยายามขยับ นั่งให้ห่างและไปเกาะด้านหลังแทน
“ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้” เขาหันมาพูดก่อนจะขับรถต่อ ว่านจันทร์กอดเอวของเขาเอาไว้ เป็นครั้งแรกที่เธอได้แตะเนื้อต้องตัวผู้ชาย หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบจะโลดออกมานอกอก
บ้านของขุนพลใหญ่โตจนว่านจันทร์มองตาค้าง เขาชวนเธอเข้าไปด้านใน สวนกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ใส่ช
