สาลี่และพวกเองก็รู้ พอจะโดนไล่ออกจริงๆ ก็นึกเสียดาย เพราะทำงานที่นี่มีเงินส่งกลับบ้านทีละมากๆ แถมยังมีเงินเก็บเอาไว้ตั้งตัวได้ในอนาคต
“ก็ทุกอย่างล่ะ พวกแกก็รู้ว่าคุณท่านใจกว้างยิ่งกว่าแม่น้ำ” สมจิตรทำท่าฝันหวาน
“เดือน รอบนี้แกไม่คิดจะฟินเจอร์ริ่งกับใครบ้างเหรอ คุณจอมสิ มองแกตาเป็นมัน ถ้าแกตอบตกลงรับรองว่าได้ฟินทั้งคืนแน่”
“วกกลับมาเรื่องนี้อีกแล้ว ถ้าอยากฟินทำไมไม่ฟินเองล่ะ” เดือนเพ็ญว่าให้ หน้าแดงลามไปถึงใบหู
“อยากฟินหรอกนะ แต่คุณจอมไม่ชายตาแล มากินเลี้ยงกับคุณท่านทีไรก็ไม่เห็นสนใจผู้หญิงที่ไหน”
“เป็นเกย์หรือเปล่าแก”
“บ้าสิ หล่อลากขนาดนั้น ถึงจะสู้คุณท่านไม่ได้ก็เถอะ” ยุพินทำท่าปาดน้ำลาย
“จะไปรู้เหรอะ เห็นผู้ชายเดี๋ยวนี้หล่อๆ เป็นเก้งเป็นกวางกันหมด กินกันเองเสียด้วยซ้ำ ผู้ชายยิ่งน้อยๆ อยู่ด้วย ฉันล่ะเซ็งเป็ด เซ็งห่านเสียจริง”
“ฉันว่าเธอควรคิดพิจารณานะเดือน คุณจอมออกจะหล่อ มีกะตังค
