อีกอย่างเรื่องมันซับซ้อนมาก เธออาจจะไม่ปลอดภัยในเวลานี้”
“เอาเถอะ แกไม่ต้องห่วง ฉันจะให้ตำรวจนอกเครื่องแบบอกตามหาเธอเอง”
“ฝากด้วยแล้วกัน เพราะฉันก็จะให้คนออกตามหาในไร่และที่นี่อีกแรง” พันศึกบอกเพื่อนเสียงขรึม คราแรกเขาโกรธที่ไพรหอมคิดจะฆ่าคน แต่ตอนนี้อะไรบางอย่างมันปรากฏขึ้นมา และในระหว่างที่เพื่อนของเขาออกตามหาไพรหอม เขาจะต้องเค้นความจริงจากปากของคนบางคนออกมาให้จงได้
ไพรหอมพยายามดึงโซ่ที่ต้นขาของตัวเองด้วยการขยับขาไปมาจนเลือดซิบ รอยแดงยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นทบทวีเมื่อยิ่งเสียดสีผิวเนื้อส่วนนั้นก็ลอกหลุดจนเจ็บแสบไปหมด เธอหยุดขยับขาก่อนจะร้องไห้ มือนั้นถูกมัดไพล่หลังเอาไว้ ในสภาพที่เธอนั่งแหมบอยู่กับพื้น เหงื่อท่วมหน้าทำให้เกิดอาการแสบตาเพราะความเค็มของเหงื่อไคลที่ไหลย้อยไปทั่ว เนื่องจากแรงดิ้นตั้งแต่ต่อสู้กับชบา
“ยายจ๋า... หอมคงไม่รอดแล้วคราวนี้ ที่นี่อยู่ในป่า ไม่มีใครเข้ามาช่วยหอมได้แน่นอน
