เฌอริตาพูดไม่ออก
“ตอนที่พี่เห็นสายตาเรามองพี่กับจีจี้มันทำให้พี่คิดได้ว่าควรทำอะไรให้ชัดเจน พี่อยากให้เรามั่นใจในตัวพี่ มั่นใจในสถานะของเราสองคน และมั่นใจในความรักของพี่ที่มีให้เรา... เป็นแฟนกันนะครับ”
“ซิงเราพี่ก็ได้ไป หัวใจเราก็ยกให้พี่ไปตั้งนานแล้ว ถ้าเราไม่คบกับพี่จะให้เราไปคบกับใคร”
“คำตอบสมกับเป็นเราจริงๆ”
เฌอริตาช้อนตามอง เธอขอเข้าข้างตัวเองว่ามันคือคำชมแล้วกัน
“หัวใจพี่ยกให้เราแล้ว ช่วยดูแลมันด้วยนะครับ” พรินทร์พูดเสียงทุ้มหยิบเอาสร้อยคอที่อยู่ในมือหญิงสาวมาสวมให้
ตั้งแต่ที่รู้ว่าเจ้าของมันคือใครเขาก็ไปสั่งทำสร้อยแบบพิเศษมาเตรียมไว้ เป็นสร้อยทองคำขาวเส้นเล็กๆที่คล้องกับเกียร์สามารถใส่ติดคอได้ตลอดเวลา ซึ่งแน่นอนว่าคนที่มองมาจะเห็นเกียร์ที่ร้อยอยู่กับสร้อย รู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้มีเจ้าของแล้ว และเจ้าของคือผู้ชายวิศวะ
“จะดูแลอย่างดีเลยค่ะ”
“พี่รักเรานะครับ ไม่รู้ว่ารักตั้
