ต้นไม้กดลิฟต์ขึ้นมาใจเต้นสั่นระรัวกว่าทุกครั้งตลอดทางที่นั่งรถมากว่าสี่ชั่วโมง เค้าคิดคำพูดต่างๆนานามาบอกกับเธอ เค้าพยายามจะทำความเข้าใจและยอมให้เธอซื้อของให้เค้าได้บ้างในโอกาสพิเศษเท่านั้น และจะดุเธอสักหน่อยที่ไม่ยอมรับสายปล่อยให้เค้าเป็นคนบ้าอยู่ตลอดสองวันที่ผ่านมา ประตูลิฟต์เปิดออก เค้าเคาะห้องเบาๆ
ประตูเปิดออกแทบจะทันที ร่างบอบบางที่ยืนรอหน้าประตู สวมเสื้อยืดตัวเก่าของเค้าที่ทิ้งเอาไว้คราวที่แล้ว ผ้าบางขนาดที่เห็นหน้าอกชูชันใต้เสื้อ ความยาวปิดแค่ก้นนิดเดียวเท่านั้น
ต้นไม้ลืมความคิดทุกอย่างที่คิดมาสองวัน ลืมความโกรธโมโหทุกอย่างจนหมดสิ้น เค้าเดินตามเธอเข้าไปในห้องเหมือนถูกสะกดจิต เธอใส่เสื้อเค้านอน ชั้นในตัวเล็กโผล่ออกมาจังหวะที่ก้าวขาเดิน ต้นไม้สะบัดรองเท้าออกแล้วรีบคว้าเอวบางเอาไว้
ก่อนจะกักตัวเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วระดมจูบเธออย่างหลงใหล ผ้าแพรใช้แขนสองข้างคล้องคอเค้าเอาไว้ ก่อ
