เคล้ง~
"พี่ชนัตถ์! พี่ชนัตถ์คะ!!!" โมเน่ตกใจร้องเสียงหลงทันที เมื่อถูกปลุกจากแรงบีบมือทำเธอสะดุ้งตื่นลืมตา ยกเว้นชนัตถ์ที่ยังหลับสนิท ไม่ว่าจะเรียกยังไงเขาก็ยังคงไม่ตอบสนอง
"เราว่าเรียกหมอสักหน่อยเถอะ" ไดม่อนพูด ก่อนจะเอื้อมไปกดตรงสัญญาณฉุกเฉินบอกเจ้าหน้าที่
"พี่ชนัตถ์ได้ยินเสียงเน่ไหมคะ เน่อยู่ตรงนี้นะได้ยินเสียงเน่ไหม" เธอไม่รู้สึกเจ็บเลยถ้าเขายังบีบมือไม่ปล่อย กลับกันก็ยิ่งอยากอยู่เฝ้าเขาข้างๆ อยากให้เขาตื่นมาพบหน้าเธอเป็นคนแรก
"เธอโอเคไหม?" ไดม่อนถาม เห็นแววตาสิ้นหวังบนใบหน้าสวย ที่คนเจ็บยังไม่มีการตอบรับใดกลับมา
"เราไม่เป็นไรเลย ขอแค่พี่ชนัตถ์ตื่นมาก็ยังดี"
แก๊ก~
"ขอหมอดูอาการคนเจ็บหน่อยนะคะ" คราวนี้เป็นแพทย์หญิงรีบก้าวเข้ามาพร้อมพยาบาล ตามมาด้วยเป็นมิลตันหลังไปช่วยเรื่องคดีของคนร้าย
"....." เขารีบดึงน้องสาวให้ออกจากเตียง ยามที่พยาบาลกับหมอต่างรุมรอบข้างผู้ป่วย
"จับตั
