“นายครับ น้ำเย็นกับผ้าเช็ดหน้าครับ”
เป็นบอริสที่ยื่นน้ำสองขวดกับผ้าขนหนูผืนเล็กจำนวนสองผืนมาให้ ฟิโอดอร์รับเอาไว้ มือหนาบิดฝาขวดน้ำแล้วยื่นมันให้ตมิสาที่ยังคงหายใจหอบอยู่นิดหน่อย
“ขอบคุณค่ะนาย”
ตมิสารีบรับเอาไว้ หญิงสาวยกน้ำขึ้นดื่มอึกๆ จนฟิโอดอร์ต้องร้องปราม
“ช้าๆ เดี๋ยวสำลัก”
ตมิสาทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย จนกระทั่งน้ำพร่องไปเกินครึ่งขวดหญิงสาวจึงหยุดดื่ม
“จะฝึกต่อไหม”
“วันนี้พอแค่นี้ก่อนได้ไหมคะนายแหะๆ”
ตมิสายิ้มแหยๆ และมองคนตรงหน้าอย่างขอความเห็นใจอยู่ในที ดวงตาคมกริบกวาดสายตามองดวงหน้าเรียวสวยที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ฟิโอดอร์ก็อดเห็นใจขึ้นมาไม่ได้
ฟิโอดอร์ไม่รู้เลยว่ายามที่อยู่ตมิสาความเด็ดขาดที่เคยมีของเขาดูผ่อนปรนลงมาก และก็เป็นแบบนั้นเฉพาะกับตมิสาคนเดียวเท่านั้น
“ก็ได้ ตอนนี้ก็ไปพักก่อน แล้วช่วงบ่ายจะให้ครูเข้ามาสอนภาษารัสเซีย”
“ได้เลยค่ะ งั้นมิขอตัวเลยนะคะ จะไปอาบน้ำก่อ
