“นายคะมิกำลังซ้อมมวยไทยอยู่ค่ะ”
ตมิสาใส่หูฟังบลูทูธและวิดีโอคอลหาฟิโอดอร์ หญิงสาวสวมเสื้อผ้าทะมัดทะแมงเหมาะกับการยืดเส้นยืดสายและกำลังตวัดเท้าตวัดมือเตะต่อยอยู่กับกระสอบทรายในโรงยิมโดยมีอันนาช่วยถือโทรศัพท์อีกทีโดยใช้กล้องหลัง ตมิสาจึงไม่เห็นใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังขยับยิ้มกว้าง แววตาของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความเอ็นดูหญิงสาวอย่างไม่ปิดบัง ในขณะที่อันนาเห็นอย่างเต็มสองตา ทำเอาเจ้าตัวอดยิ้มตามไม่ได้
เพราะไม่บ่อยนักที่เธอจะเห็นคนเป็นนายยิ้มกว้างแบบนี้
“แล้วนี่เรียนภาษาเรียบร้อยแล้วงั้นเหรอ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะนาย”
ตมิสาตอบในขณะที่กำปั้นเล็กๆ นั้นกระแทกลงบนกระสอบทรายซ้ายขวาสลับกัน ก่อนเจ้าตัวจะหยุดซ้อม เดินไปหยิบผ้าขนหนูที่วางไว้บนโต๊ะที่ตั้งอยู่ไม่ไกลนักขึ้นมาเช็ดหน้าเช็ดตา คว้าน้ำขึ้นมาดื่มไปอึกใหญ่ จากนั้นก็รับโทรศัพท์คืนมาจากอันนา
“ขอบคุณนะคะ”
ตมิสาจัดการสลับโหมดกล้องจากกล้องหลังปรับมาเป็
