“ถามจริง” ดิมิทิสเลิกคิ้วมองหน้าฟิโอดอร์ “ฉันไม่แกล้งนายแล้วสาบาน ไม่เอาผู้หญิงแบบที่นายไม่ปลื้มไปให้แน่นอน”
“บอกว่าไม่ก็คือไม่ อย่าเซ้าซี้น่าดิม” ฟิโอดอร์ตอบอย่างรำคาญ
“เฟเดียมีแมวเป็นของตัวเองอยู่แล้วนายก็อย่าไปยัดเยียดคนอื่นให้เฟเดียเลย”
“ใช่ เดี๋ยวเสาบ้านเฟเดียได้พังกันพอดี”
จ้าวไป่เฟิงเอ่ยขึ้นในขณะที่ราฟาเอลช่วยเสริม ฟิโอดอร์ไม่ได้พูดอะไร แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเพียงแค่พูดออกมาว่า
“รำคาญพวกนายว่ะ กู๊ดไนท์ตรงนี้เลยก็แล้วกัน”
กล่าวจบก็สาวเท้าฉับๆ เดินจากไปไม่ปล่อยให้ใครรั้งเอาไว้ทั้งนั้น เพื่อนทั้งสามคนของเขาได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างของฟิโอดอร์ไปจนลับสายตาพลางสั่นหน้าน้อยๆ หากแต่มุมปากทั้งสองข้างของพวกเขากลับโค้งขึ้น
“มาเฟียรัสเซียผู้ยิ่งใหญ่ดูเหมือนจะเกรงใจแมวของเขาเลยว่ะ พวกนายคิดว่าไง”
“ก็คงงั้นแหละชัดซะขนาดนั้น”
“แมวน่ารักเป็นฉันฉันก็เกรงใจอยู่นะ”
ประโยคแรกเป็นของดิมิทิส ถัดม
