เมื่อรถยนต์จอดสนิทลงหน้าบ้านหลังใหญ่ พ่อบ้านใหญ่อย่างปีเตอร์จึงเดินออกมารอรับคุณหนูของบ้าน เปิดประตูรถให้คุณหนูคนสวยลงจากรถ ทว่าเมื่อเห็นใบหน้างอง้ำของคุณหนู ก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกัน ส่วนน้องชายที่ลงจากรถตามมา กลับยิ้มแย้มมีความสุข
“ลุงเตอร์ขา ลุงไมค์แกล้งพริ้งค่ะ” เสียงหวานเอ่ยฟ้อง เดินเข้ามาสวมกอดพ่อบ้านไว้ หันมองไมค์อย่างแสนงอน ที่ถูกชายหนุ่มแกล้งมาตลอดทางกลับบ้าน
“ไมค์แกล้งอะไรคุณหนูครับ” ปีเตอร์เอ่ยถามคนในอ้อมกอด
หนูพริ้งจึงเงยหน้าขึ้นมอง นัยน์ตาหวานเยิ้มมองพ่อบ้านใหญ่ แก้มเนียนสองข้างแดงระเรื่อน่ารังแกชะมัด ในความคิดของปีเตอร์
“ลุงไมค์ ลุงไมค์ไม่ให้พริ้งใส่กางเกงในกับเสื้อในค่ะ และยังพาพริ้งเดินออกมาจากห้างแบบนั้นด้วย ตอนที่นั่งรถมาด้วยกัน ลุงไมค์ก็เอานิ้วแหย่เข้ามาในรูพริ้ง บีบนมพริ้ง ลุงไมค์แกล้งพริ้ง” วาจาเอ่ยฟ้อง ทว่าแววตากลับเต็มไปด้วยเพลิงราคะ แม้จะใส่แว่นตา
