“พริ้ง เรียนเสร็จแล้วไปไหนไหม“
หนูนาเพื่อนสาวคนสนิทของหนูพริ้งเอ่ยชวน เมื่อทั้งสองคนเดินลงบันไดจากตึกเรียนในวิชาสุดท้ายของวัน
“ทำไมเหรอ” หันใบหน้าที่สวมใส่แว่นตามาถามเพื่อนรัก
เมื่ออยู่นอกบ้าน หนูพริ้งคือหญิงสาวผู้น่ารักอ่อนหวาน ใบหน้าสวมใส่แว่นตาตลอดเวลา แม้แว่นที่ใส่เป็นเพียงแว่นกรองแสงธรรมดา ไม่ใช่แว่นสายตา ส่วนชุดนักศึกษาก็เป็นเสื้อตัวโคร่ง ไม่ได้รัดรูป กระโปรงก็ยาวเลยเข่าลงมา ออกจะแต่งตัวไปทางเด็กเรียบร้อยเสียด้วยซ้ำ
“เราว่าจะชวนพริ้งไปดูชุดชั้นในเป็นเพื่อนหน่อย ไม่กล้าไปซื้อคนเดียว” หนูนากระซิบกระซาบ ใบหน้าซับสีเรื่อ หนูพริ้งเห็นท่าทางของเพื่อนสาวก็อมยิ้ม
“ได้สิ งั้นหนูนาไปพร้อมกับเราเลยก็ได้ ป่านนี้ลุงไมค์ขับรถมารอแล้วมั้ง”
“จ้ะ”
หนูพริ้งยิ้มให้เพื่อนสาว สองเพื่อนรักเดินจับมือกันไปยังลานจอดรถของมหาวิทยาลัย
โซนชุดชั้นในภายในห้างสรรพสินค้า
สองเพื่อนรักช่วยกันเลือกชุดชั้นในอย่
