“เจ้ามิได้ยินรึอย่างไร ข้าบอกให้หันมามองหน้าข้าบัดเดี่ยวนี้ นางมารใจชั่ว!”
แม่ทัพหนุ่มส่งเสียงดังกว่าเก่าก่อนได้ยินเสียงทอดถอนใจพร้อมกันนั้นที่ร่างงดงามระหงในชุดคลุมสีแดงเข้มลุกขึ้นยืน จิ้นเหอขบกรามและเงื้อดาบขึ้นหวังว่าเมื่อร่างนั้นหันกลับมาจะได้เห็นหน้าผู้ปลิดวิญญาณของนางเป็นครั้งสุดท้าย แต่เมื่อเขากำลังจะตวัดปลายดาบลงกลับต้องผงะงันและยั้งมือเอาไว้ได้ทันพร้อมดวงตาเบิกกว้างเมื่อได้เห็นหน้าคนที่เขาดั้นด้นตามหาเสมือนว่าต้องใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต
“ฟางซิน!”
จิ้นเหอลดมือที่กุมดาบลงและก้าวถอยหลัง เขาจ้องมองหญิงสาวในชุดสีแดงซึ่งปราศจากเครื่องประดับผมและผ้าคลุมหน้า ทว่าเขามินึกคาดว่าจะเป็นคนที่เขารู้จักอย่างดี
“ฟางซิน...นี่เจ้า...”
“ท่านแม่ทัพจิ้นเหอ...ข้าฟางซินอย่างไรเล่า และที่แห่งนี้คือถ้ำธารแสงจันทร์ ข้าพาท่านมาเพื่อช่วยขับพิษและรักษาท่านจากพิษร้ายของต้นไม้ในบึงพันปี ”
นางกล่าวพร้อมก้มห
