แต่วันงานนอกจากจ้าวหยวนกับหลงจู๊หานแล้ว เซียวซีซวนก็มาด้วย จางเยว่ที่มาพร้อมกับคนบ้านกู้เมื่อเห็นเซียวซีซวนก็มองอย่างหลงใหล จนชาวบ้านบางคนยังแอบเอาเรื่องนี้ไปนั่งนินทากัน
ลู่จื้อ ลู่เพ่ยมองบ้านลุงใหญ่กับบ้านกู้อย่างนึกรังเกียจ บ้านนางไม่ได้บอกกล่าวยังจะกล้ามา แถมมานั่งกินดื่มยังกับเป็นบ้านของลุงใหญ่เองอีก
ลู่จื้อพาเซียวซีซวนเข้าไปนั่งในห้องโถงของเรือน
“ขออภัยที่ข้ามาโดยไม่ได้บอกกล่าว” เซียวซีซวนคารวะจางหมินกับจินหรู
“มิได้ มิได้ เป็นข้าที่มิกล้ากล่าวชวนคุณชาย” จางหมินพูดคุยกับเซียวซีซวน และหลงจู๊หาน จนพี่ชายของตนนึกอิจฉา
ทั่วเมืองเฉียงไห่ผู้ใดจะไม่รู้จักเหลาอาหารหมานอี้ แต่ตนไม่รู้ว่าน้องชายของตนไปรู้จักกับเจ้าของเหลาอาหารได้เช่นใด
“คุณชายเชิญตามสบายนะเจ้าคะ จื้อเออร์ดูแลคุณชายด้วยนะลูก” นางจินหรู เอ่ยจบก็ขอตัวออกไปดูแขกด้านนอก
“ข้าไม่คิดว่าคุณชายจะว่างมาเจ้าค่ะ เลยไม่ได้ฝากพี่หยวนไ
