"ไอ้พายุมึงพูดกับน้องแรงไปเปล่าวะ" : อคินพูดด้วยน้ำเสียงครางออกมาด้วยความกังวลเล็กน้อย มือจับชายเสื้อพายุแน่นเหมือนกำลังพยายามระบายความไม่สบายใจออกมา เขามองพายุด้วยสายตากังวลปนตำหนิ
"ไม่แรงหรอกค่ะ..ใครใช้ให้ยัยนั่นมาหลอกพี่พายุก่อนทำไม" : อันนาแทรกขึ้นมาเสียงใส ๆ แต่แฝงด้วยความอ่อนแอ เธอเอามือกุมอกหายใจเร็ว เหมือนใจจะวายจากความตึงเครียด
"หุบปาก !!! เธอไม่มีสิทธิ์มาว่าเมียของฉัน.." : พายุสะบัดแขนออกจากอันนาอย่างแรง ดวงตาคมกริบจับจ้องไปที่อันนาอย่างโกรธเกรี้ยว มือกำแน่นจนข้อนิ้วขาว สายตาดุดันราวกับจะกัดกินทุกคำพูดของเธอ
"พะ..พี่พายุ..." : อันนาทำหน้าเจื่อนก้าวถอยหลังเล็กน้อย ริมฝีปากสั่นเครือ แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างกายของเธอเหมือนถูกลมพายุซัดจนเซไปมา
"เธอคิดว่าฉันจะเชื่อคนอย่างเธองั้นเหรอ รูปที่เธอส่งมามันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกอะไรเลยสักนิด..." : พายุพูดเสียงเย็นเฉียบ ปากเรียบเฉย
