เด็กปี 1

771 คำ

@คณะบริหารธุรกิจ "พวกมึงสองคนไปไหนมา.....กูนั่งรอจะเป็นชั่วโมงละ : โมบายเพื่อสนิทอีกคนของฉันเอ่ยขึ้น "พาพระพายไปแอ่วผู้ : มุกดา "เห่อะ ! มึงหมายถึงพี่พายุ ? : โมบายมันหัวเราะแถมยังแสยะยิ้มให้ฉันอีกด้วย "มึงไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นเลยโมบาย... "กูถามมึงจริงๆเหอะ คนอื่นมีเยอะแยะทำไมมึงไม่ชอบ ไปชอบอะไรกับอีพี่พายุหน้านิ่งนั่น.... "ก็กูชอบอ่ะ...การจะชอบใครสักคนมันต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ...แค่หัวใจมันบอกว่าใช่ก็พอแล้วไม่ใช่เหรอวะ "กูว่ามึงจะเสียเวลาเปล่า...คนแบบพี่พายุเขาไม่รักไม่ชอบใครง่ายๆหรอก "มึงดูมั่นใจมากนะโมบาย พูดอย่างกับรู้จักพี่เขา : มุกดา "รู้จักดิ...พี่พายุเคยเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่ากู เมื่อก่อนเขาก็ฮอตแบบนี้แหละ สาวแท้สาวเทียมต่างก็เป็นแฟนคลับของพี่เขากันทั้งนั้น... "แล้วที่เขาลือกันว่าพี่พายุไม่เคยมีแฟน ไม่สนใจผู้หญิงมันจริงหรือเปล่า : ฉันถามโมบายออกไป ไม่ใช่อะไรหรอก ก็พี่เขาทั้งหล่อทั้งรวยแถมยังเรียนเก่งขนาดนั้น สมบูรณ์แบบทุกอย่าง นี่มันผู้ชายในอุดมคติของผู้หญิงชัดๆ ทำไมเขาถึงยังโสด...ไม่เข้าใจเลยจริงๆ "ก็ท่าจะจริงนะ เพราะตั้งแต่กูรู้จักพี่เขา ก็ไม่เคยเห็นเขาควงใครที่ไหน..เข้าใกล้ผู้หญิงยังไม่เคยเลยอ่ะ ถ้าจะมีก็คงจะมีแต่พี่ดาวเหนือ เพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มของเขาละมั้งที่รู้สึกว่าจะเข้าถึงเขาได้มากกว่าใคร "หรือเขาจะแอบชอบพี่ดาวเหนืออะไรนั่นวะ : มุกดา "คงไม่หรอกมั้ง...ถ้าชอบป่านนี้เขาคงคบกันเป็นแฟนไปนานแล้ว ได้ข่าวว่าพี่ดาวเหนือเขาก็มีแฟนของเขาอยู่.. : โมบาย "ใครจะรักจะชอบใครกูไม่สนอ่ะ..ในเมื่อพี่เขาบอกเขาโสด ยังไงกูก็มีสิทธิ์.. "ความมุ่งมั่นของมึงกูให้คะแนนเต็มร้อยเลยว่ะพระแพง สู้เขาเพื่อน...กูจะสนับสนุนมึงเต็มที่ : มุกดา "ดีมากเพื่อนรัก 😊😊 ต้องอย่างนี้สิ เป็นเพื่อนกันต้องสนับสนุนกันทุกเรื่อง "เห้อ ! 🙄 แต่กูบอกตามตรงกูไม่ค่อยชอบพี่พายุเลยว่ะ ไม่เข้าตา... "โมบาย...มึงจะมาแอนตี้ผัวในอนาคตของเพื่อนไม่ได้ : มุกดา "ดะ..เดี๋ยวก่อนมุก...แฟนก็ยังไม่ได้เป็น มึงสถาปนาพี่เขาเป็นผัวกูแล้วเหรอ...เร็วไปไหม.. "เออน่า...จับจองเอาไว้ก่อนไง ได้ไม่ได้ค่อยว่ากันทีหลัง : เอาสิเพื่อนฉัน สรรหาแต่สิ่งดีดีมาให้เพื่อนทั้งนั้น... @พายุ "ไอ้พายุ..ตกลงมึงคิดยังไง..ทำไมถึงไปอนุญาตให้น้องคนสวยจีบมึงแบบนั้นวะ : ดีเทล "ก็เด็กมันยากลองของ กูก็แค่สงเคราะห์ให้... "แปลว่ามึงสนใจน้องคนสวยคนนั้นเหรอ : อคิน "ไม่ได้สน...กูแค่อยากปราบพยศเด็กดื้อ ปากดีก็เท่านั้น.. "กับคนอื่นไม่เห็นมึงจะคิดแบบนี้เลยนิ..หรือคนนี้จะพิเศษกว่าคนอื่นๆวะ : ดีเทล "หึ..สำหรับกูไม่เคยมีใครพิเศษไปมากกว่าใคร "แต่แม่ง..น้องเขาโคตรน่ารัก...ปากนิด จมูกหน่อย ผิวขาว ตากลมโต ยิ่งมองยิ่งหลง คนอะไร แม่ง..น่าเอาฉิบหาย มึงไม่สนจริงๆเหรอวะ : อคิน "ให้มันน้อยๆหน่อยไอ้คิน น้องพึ่งเข้ามหาลัยได้ไม่ถึงเดือน..เตาะไปเรื่อย...มึงปล่อยให้เขาได้มีอนาคตบ้าง... : ดีเทล "เป็นแฟนกู..มีอนาคตที่สุดแล้วไหม : อคิน "แฟนคนที่เท่าไหร่ของมึงล่ะ...นับนิ้วมือนิ้วเท้าของมึง รวมของกูกับไอ้พายุด้วยไม่รู้จะนับพอหรือเปล่า "ไอ้เชี้ยเทล..มึงก็พูดเกินไป..เห็นกูเป็นคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ "ก็ตั้งแต่กูเป็นเพื่อนกับมึงมา..มึงก็เป็นคนแบบนี้มาตลอดไม่ใช่เหรอ "ไอ้เชี้ย 🙄🙄🙄 พูดซะกูเสียหาย ผมนั่งฟังไอ้เพื่อนสองคนกัดกันไม่หยุด กับเด็กปีหนึ่งคนนั้น ไม่ได้อยู่ในสายตาของผมเลยแม้แต่น้อย..ผู้หญิงใจกล้าเดินเข้าหาผู้ชายก่อนแบบยัยเด็กนั่น ไม่มีทางที่จะจีบผมติด ผมไม่ชอบผู้หญิงแบบนั้น...ขนาดพึ่งจะรู้จักยังเอาแต่วิ่งเข้าหาผมทุกครั้งที่มีโอกาส คนแบบนี้น่ะเหรอที่จะมาเป็นแฟนผม...ไม่มีทาง...

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more