ความฮึกเหิมของคนอยากมีลูกไม่เคยลดความพยายามของตัวเองเลย ตั้งแต่วันที่เขาพาเมษาไปเอายาคุมออกจากท้องแขน พรูฟก็ขยันขันแข็งกับการปั้นพรูฟน้อยทุกวัน
ทั้งที่ตอนปรึกษาหมอก็ได้รับข้อมูลมาแล้วว่าต้องรอร่างกายปรับตัวหนึ่งถึงสามเดือนกว่าไข่จะตกอีกครั้ง แต่ไม่รู้เพราะอยากมีลูกหรือหื่นกามกันแน่ถึงไม่สนใจอะไร หลับหูหลับตาฝังเธอบนเตียงทุกคืน
“อื้อ! พี่พรูฟเลิกหื่นสักวันได้ไหม” เมษาร้องขึ้นถามอย่างขอร้องคนบ้ากามที่แทบไม่ให้เธอได้พักร่างเลย
ระเบียง เตียงนอน ห้องนั่ง ห้องครัว ห้องน้ำ ทุกพื้นที่ไม่เคยเป็นอุปสรรคของคนชื่อพรูฟ
“จะให้พี่เลิกได้ไงคนดี หนูน่าเอาขนาดนี้” พูดทั้งที่ปากวนเวียนอยู่ที่คอลามลงหน้าอกของเธอไม่หยุด
“ให้เมอาบน้ำดีๆ ก่อนได้ไหม” อยากอาบน้ำแบบสบายๆ เร็วๆ สักห้านาทีได้ออกน่ะ ไม่ใช่อาบน้ำทีเป็นชั่วโมง
ไม่ได้ขัดสีฉวีวรรณอะไรหรอกนะ แต่พ่อคนดีของเธอนี่แหละที่ขัดลึกขัดเร็วจนเลอะเทอะทั้งตัวไม
