ค่ำคืนที่บรรยากาศเงียบสงบ มีเพียงเสียงคลื่นกระทบฝั่งดังขึ้น พร้อมลมเย็นๆ ที่พัดผ่านมาเรื่อยๆ สองร่างเปลือยในห้องพักพูลวิลล่า อิงแอบกันอยู่ขอบสระ
ยกแรกพึ่งจบไป จิบไวน์คลายเหนื่อย มองพระจันทร์และดวงดาวบนท้องฟ้า บรรยากาศที่หาไม่ได้ในเมืองหลวง
“รักเมเหมือนวันแรกเลยไหม” คำถามออดอ้อนดังขึ้นด้วยความอยากรู้ แม้จะได้ยินคำบอกรักบ่อยๆ จากเขา แต่ในอารมณ์ตอนนี้ก็คงไม่พ้นคำหวานที่จะพร่ำสนทนากัน
“ไม่ค่ะ” ตอบกลับอย่างไม่เสียเวลาคิด เรียกใบหน้าสวยหันควับมองคนตอบทันที “รักมากกว่าวันแรก”
ยกยิ้มกับท่าทางของเธอ ขยายความคำตอบออกไปอย่างไม่ปิดบังความรู้สึก ผู้หญิงที่ทำให้เขาหลงรักได้อย่างใจง่ายอย่างไม่เคยเป็น รักมาก รักมาตลอด แล้วก็รักมากขึ้นเรื่อยๆ
“ปากหวานแบบนี้หวังอะไรหรือเปล่า” ลูกอีกคน หรือคืนอาบแสงจันทร์แสนเร่าร้อนยันเช้า
“พี่หวังให้น้องเมกับลูกมีความสุขด้วยมือของพี่ค่ะ” ประจบออกไปอย่างไม่น่าเชื่อเท่
