"อิงไม่เคยไม่อยากเจอคุณท่าน ตรงกันข้ามอิงอยากเห็นหน้า อยากอยู่กับคุณท่านทุกเวลา แต่ที่อิงไม่อยู่รอ เพราะอิงไม่รู้ว่าคุณท่านอยากเจออิงหรือเปล่า อิงขอโทษนะคะถ้าสิ่งที่อิงทำวันนี้ ทำให้คุณท่านหงุดหงิดไม่พอใจ คุณท่านหายโกรธอิงนะคะ นะคะคุณท่านของอิง" เสียงอ้อนหวานหู นัยน์ตาหวานฉ่ำ รอยยิ้มสวยพิมพ์ใจ มีหรือที่เขมจะใจแข็งได้ลงคอ อีกอย่างเขาก็ไม่ได้โกรธอะไรเธอหนักหนา แค่หงุดหงิดเล็กน้อยเท่านั้น
"อืม" อิงฟ้ายิ้มหวานรับ มือบางประคองใบหน้าคมไว้ นัยน์ตาหวานแพรวพราวขึ้นมา นิ้วเรียวลูบไล้เรียวปากหนา
"ขอบคุณคุณท่านที่ไม่โกรธอิง...วันนี้อิงทำให้คุณท่านไม่พอใจและยังมานั่งรออิงที่บ้านตั้งนาน ให้อิงทำกับข้าวอร่อยๆ ให้คุณท่านทานดีไหมคะ" มือบางลูบคลำเป้ากางเกงของเขมไปพลาง กัดริมฝีปากล่างยั่วยวนในที เป็นการบอกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้
"ให้ฉันช่วยเธอไหม" เขมยิ้มร้ายถามกลับ
"ถ้าคุณท่านใจดีอยากช่วย อิง
