เสียงเห่าของสุนัข เสียงกระดิ่งและเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานดังเข้ามาในห้องนอน ทำให้เขมที่เพิ่งจะนอนพักได้ไม่ถึงชั่วโมงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ร่างสูงยันตัวขึ้นนั่งยกมือขึ้นเสยผมอย่างหัวเสียและหงุดหงิด
จากที่ตั้งใจจะมาพักผ่อนดันมีเสียงน่ารำคาญนี้แทรกเข้ามา และเมื่อนั่งฟังจนแน่ใจว่าเสียงนี้อยู่ไม่ไกลและอาจจะอยู่ในบ้านนี้ด้วยซ้ำ ร่างสูงก็ลุกจากเตียงนอนเปิดประตูห้องนอนออกมา
และสิ่งที่เห็นก็คืออิงฟ้ากำลังหยอกล้อกับลูกสุนัขบนโซฟาอย่างมีความสุข เสียงหัวเราะเสียงเห่าก็ดังขึ้นอย่างน่ารำคาญ
“นี่เธอเอาหมามาเลี้ยงเหรอ” เสียงห้วนเอ่ยถามออกไป เดินเข้ามายืนอยู่ข้างโซฟาที่อิงฟ้ากำลังนั่งเล่นอยู่กับเจ้าสุนัข
อิงฟ้าที่มัวแต่สนุกอยู่กับการหยอกเจ้ามีบุญ ไม่ทันได้ฟังน้ำเสียงที่ถามก็มาก็หันมายิ้มให้
“ใช่ค่ะ คุณเขมดูสิคะ น่ารักไหม” ไม่ใช่แค่พูดทว่ายังอุ้มเจ้ามีบุญลุกขึ้นยืน และยื่นมาให้เขมดูใกล้ๆ จนเขมต้องผลักมื
