“ใจร้อนจังนะคนสวย มานี่เถอะ” เขาลากเธอขึ้นไปบนห้องนอนแล้วสั่งคนห้ามรบกวน ตอนแรกเธอรู้สึกตกใจ แต่ก็อมยิ้มเมื่อเขาปิดประตูลงกลอน “คุยข้างล่างก็ได้นี่คะ...ทำไมต้องในห้อง” “ไหนใครเคยบอกฉันว่าอะไรนะ...คลานเข่าเข้ามาหางั้นเหรอ...ฉันว่าวันก่อนฉันได้ยินคำนี้นะ” อัสนีทบทวนความจำของคนปากดี ...ในเมื่ออยากคลานเข่าก็ได้ เขาจะให้เธอได้คลานสมใจ “นี่คุณ!” ปานมุกรู้สึกหน้าเสียที่เขายอกย้อนคำพูดเธอ ตอนนั้นก็ปากดีเพราะคิดว่าเขาต้องเอาคืนเธอไม่ได้แน่ แต่ตนเองกลับชะล่าใจจนให้เขาใช้ครอบครัวคุณยายมากดดันเธอ “ว่าไงล่ะ...จะยอมดี ๆ หรือให้ฉันจัดการครั้งเดียว วรจินดาก็ล้มละลายเลย” เขาพูดอย่างเป็นต่อ เพราะตอนนี้วรจินดาจะบีบก็ตาย จะคลายก็ตายอยู่ดี ปานมุกยืนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ แต่คนที่อยากให้เธอคลานมาหานอนเอนกายยกมือประสานที่ท้ายทอยพิงหัวเตียงมองดูเธอที่อยู่ในชุดที่แสนเซ็กซี่ น่ากินไม่หยอก...! “ฉันให้เวลาเ