แองเจิ้ลนั่งมองกระจกหน้าต่างห้องนอนแล้วยิ้มออกมา ตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่นิธ ชัดเจนทุกอย่าง เค้าดูแล ใส่ใจและทำทุกอย่างเพื่อเธอ ไม่มีวันไหนเลย ที่จะปล่อยให้เธอต้องเศร้า ต้องเหงา หรือต้องทุกข์ใจ เธอโชคดีเหลือเกินที่เค้ารักและหวังดีกับเธอขนาดนี้ นอกจากพ่อกับแม่แล้ว ก็คงจะมีแต่เค้าเท่านั้นที่รักเธอและทำทุกอย่างได้เพื่อเธอ สาวน้อยวัยยี่สิบปีนิดๆอย่างเธอ
ยิ่งกว่าถูกรางวัลที่1 เพราะเค้าเพอร์เฟคทุกอย่างจริงๆ
เสียงก้อกแก้กหน้าประตูดังขึ้น เธอหันไปมองก็เห็นคนที่กำลังคิดถึงเดินเข้ามาในห้องพร้อมด้วยถุงอาหารหลายใบ เธอยิ้มหวานออกไป กำลังจะลุกเดินไปหาแต่ช้ากว่าเค้า นิธิเดินเข้ามารวบเอวบางเอาไว้แล้วกดจมูกลงแก้มเธออย่างหมั่นเขี้ยว
"ทำอะไรคะ คิดถึงจังเลย" เค้าถามเธอแล้วยังบอกคิดถึงเธออีกด้วย สาวน้อยขยับตัวแล้วกอดเค้าตอบ
"หนูคิดถึงพี่อยู่ค่ะ" คำตอบของเธอทำให้หัวใจเค้าพองฟูขึ้นมา สิ่งเล็กน้อย คำพูดเพียงไม่
