เจย์....
เขาแทบหมดแรงกับกิจกรรมที่เพิ่งจบไป ส่วนคนที่ร่วมกันทำก็นอนหมดแรงอยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าเขากับใบตองทำกันไปนานแค่ไหนเพราะตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดแล้ว กับคำบอกรักของเธอเขาได้ยินนะแต่...เขาไม่ได้อินกับมันสักเท่าไหร่ เพราะเขาไม่ได้รักเธอไง ก็แค่อยากเอาก็แค่นั้น เขาลุกขึ้นจากที่นอนที่ไม่รู้เขานอนไปได้ยังไง ที่นอนก็แข็งห้องก็ทั้งเล็กและคับแคบไม่รู้อยุ่ไปได้ยังไง เขาควานหาเสื้อผ้ามาสวมใส่ก่อนจะหันไปมองคนที่นอนหลับด้วยความเพลีย เขานึกไปถึงคำพูดของตัวเองที่พูดออกไปก่อนหน้านี้ สิ่งที่เขาพูดเขาก็แค่อยากให้ยัยนี่ยอมเขาก็เท่านั้นไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้น
"อื้อออ คุณเจย์จะไปไหนคะ" เขาหันไปมองคนที่เพิ่งลืมตาตื่น
"กลับบ้าน เธอล่ะจะกลับเลยมั้ยหรือจะนอนที่นี่"
"นอนที่นี่ค่ะ คุณเจย์จะไปแล้วเหรอคะ ไม่ทานอะไรก่อนเหรอ"
"อิ่มละ กินน้ำของเธอเข้าไปจนจุกเลยล่ะ" คำพูดของเขาทำให้ยัยนี่หน้าแดงคงจะเขิน
"งั้น กลับบ้า
