รับผิดชอบ

1951 คำ

ตอนเช้า.... เธอรีบออกมาจากห้องของเขาตั้งแต่เช้ามืดเพื่อกลับเข้าห้องของตัวเอง "แหมมม ทำเป็นพูดว่าไม่ได้อ่อย หึ แล้วนี่คืออะไรจ๊ะออกมาจากห้องคุณเจย์ด้วยสภาพนี้ อย่าบอกนะว่าเข้าไปถูห้องน่ะ" "แก้วตา" เธอไม่คิดว่าแก้วตาจะเดินขึ้นมาข้างบนนี้ในเวลานี้เพราะปกติจะไม่มีใครขึ้นมาเพราะมันยังเช้ามืดอยู่เลย "ใช่ ฉันเอง ฉันอยากรู้จังว่าคุณท่านจะว่ายังไงถ้ารู้ว่าหลานที่ท่านอุตส่าห์ชุบเลี้ยงมาจะมาทำตัวแบบนี้ในบ้านของท่าน "มาเสียงดังอะไรกันข้างบนนี้ แก้วตา" "คุณท่าน" "คุณท่าน" "ว่าไง มีเรื่องอะไรกัน แก้วตา ใบตอง" คุณท่านมองเธอกับแก้วตาเหมือนต้องการคำตอบ ซึ่งเธอเองไม่รู้จะพูดว่ายังไง ความรู้สึกผิดมันแล่นเข้ามาในหัวใจของเธอ แต่แก้วตาแววตาของเธอมันเหมือนคนที่กำชัยชนะมองเธออย่างสะใจ ห้องนอนของคุณท่าน.... "เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ค่ะคุณท่าน คือแก้วไม่ได้อยากจะพูดหรอกนะคะแต่เรื่องนี้ใบตองทำไม่ถูก" "เธอออก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม