อีกด้านหนึ่ง…
บางเรื่อง ไม่ใช่ว่าอยากเลี่ยงแล้วจะเลี่ยงได้ หรืออยากหลีกหนีแล้วจะหนีพ้นเสมอไป
เรื่องการแข่งขัน design for future มีการจัดนิทรรศการที่ผู้เข้าร่วมแข่งขันทุกคนจำเป็นต้องไป
ดังนั้น พชรกับแพรไหมจึงต้องไปด้วยกันอย่างเลี่ยงไม่ได้
หลังจากวันนั้น ทั้งสองก็ไม่ได้เจอกันตามลำพังอีกเลย ทำให้บรรยากาศภายในรถตอนนี้ค่อนข้างอึดอัดนิดหน่อย
เดิมทีแพรไหมตั้งใจจะนั่งแท็กซี่ไปเอง แต่พอเห็นสีหน้าท่าทางจริงจังของพชรแล้ว คำพูดทุกอย่างก็ถูกกลืนหายไป เธอทำได้ทุกอย่างเพื่อที่จะไม่ต้องคุยกับเขา
แพรไหมเลือกนั่งที่เบาะหลังอย่างตั้งใจ เพื่อเว้นระยะห่างระหว่างเธอกับพชร
พชรที่นั่งอยู่ข้างหน้า กลายเป็นคนขับรถไปโดนปริยาย…
แต่แพรไหมไม่ได้สนใจ ขอแค่เลี่ยงได้ก็พอแล้ว
พชรขับรถไปอย่างเงียบๆ เขาเม้มปากแน่น ไม่พูดอะไรออกมา
แพรไหมนั่งเงียบอยู่ด้านหลัง มองออกไปนอกหน้าต่าง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
พชรมองเธอผ่
