ตอนที่ 1 เจ้าของนามปากกาไอดอลของผม
1632 คำ
ตอนที่ 1
เจ้าของนามปากกาไอดอล
ดวงตากลมโตภายใต้แว่นหนามองตรงไปยังหน้าจอของคอมพิวเตอร์อย่างใจจดใจจ่อ หลังจากการพิมพ์งานจบลง แต่
พริมา คงคาวัฒน์ หรือที่หลายคนรู้จักในนามของพริม เด็กแว่นที่เป็นคนเงียบๆ เธอไม่ค่อยสุงสิงกับใคร และจะเอาเวลาทั้งหมดหลังจากการเรียน มาทุ่มเทกับการเขียนนิยายที่เธอชื่นชอบ
อย่างเช่นวันนี้ก็เหมือนกัน พริมานั่งเขียนนิยายมานานหลายชั่วโมงแล้ว แต่เธอยังคงต้องมานั่งตรวจงานเขียนของเธอ เพื่อเตรียมนำลงให้กับนักอ่านที่ติดตามเธอได้อ่าน
พริมาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่หนึ่ง คณะวรรณกรรม แต่เธอก็ยังเป็นนักเขียนนิยายอิโรติกที่มีชื่อเสียงค่อนข้างมาก เพราะนิยายที่เธอเขียน จะติดท๊อปฟอร์มและแบนเนอร์ของเว็บไซต์ที่เธอลงงานตลอด ซึ่งเงินที่เธอได้มาจากการเขียนงานเธอจะนำมันมาจ่ายค่าคอนโดที่เธอเช่า และค่าใช้จ่ายส่วนตัวในทุกเรื่องของเธอ
“อะไรกันเนี่ย ลงไปได้ไม่นานเองนะ” พริมาเอ่ยอุทานออกมาอย่างตกใจไม่น้อย เพราะเธอเพิ่งลงงานไปได้เพียงไม่กี่นาที แต่กลับมีคนเข้ามาอ่านอย่างต่อเนื่องจนตอนนี้ยอดขึ้นมาเกือบจะพันคนอ่านต่อตอนแล้ว
“แบบนี้จะทำยังไงดี” พริมาเอ่ยออกมาก่อนจะเดินมาที่เตียงนอนโดยมือของเธอได้ถือไอแพดติดมือมาด้วย
พริมาทิ้งตัวลงนอนไปกับเตียงพร้อมความคิดไม่ตก เพราะตอนนี้งานที่เธอเตรียมเอาไว้ลงมันมีเหลือเพียงไม่กี่ตอนแล้ว และปัญหาของพริมาในตอนนี้คือเธอไม่รู้ว่าจะเขียนงานที่เหลือต่อยังไงดี
เพราะปัญหาใหญ่ของพริมาอีกอย่างคือเธอเป็นนักเขียนนิยายอิโรติคที่ยังไม่เคยผ่านมือผู้ชาย ทำให้เธอไร้ประสบการณ์เรื่องนี้ จริงอยู่สำหรับคนอื่นอาจทำให้เกิดปัญหาเท่าไหร่แต่เธอด้วยความที่ริลองเขียนนิยายเรื่องที่เน้นฉาก 18+ เรียกได้ว่าเรื่องล่าสุดนี้เยอะที่สุด และเขียนไปลงรายตอนไปทั้งที่ปกติจะเน้นการเขียนจนจบก่อนทุกเรื่องและเรื่องนี้จึงทำให้เธอปัญหาเรื่องความคิดตันจะทิ้งไว้กลางทางก็กลัวเสียเครดิตนามปากกาตัวเองจึงอยากลองเขียนเรื่องนี้ให้จบและจะไม่เอาแล้วงานเขียนไปลงตอนไป....เธอเข็ด
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
ยังไม่ทันที่พริมาจะคิดเรื่องงานเขียนของเธอถึงไหน โทรศัพท์ที่เธอทิ้งเอาไว้บนที่นอนพร้อมตั้งสั่นเอาไว้ได้สั่นขึ้นมาเพราะมีการโทรเข้า
“ค่ะ” เสียงของร่างบางดังออกมาทันทีเมื่อกดรับสาย โทรศัพท์แล้ว
“ใช่เจ้าของห้อง 2453 ไหมครับ พอดีมีพัสดุมาส่งครับ” ปลายสายเอ่ยแจ้งออกมา ทำให้พริมาแปลกใจไม่น้อยเพราะเธอไม่ได้สั่งอะไรมา แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะอาจจะเป็นแฟนคลับที่ชื่นชอบผลงานของเธอได้ส่งของมาให้
“ฝากไว้ที่เคาน์เตอร์คอนโดเลยค่ะ” พริมาพูดจบก็ตัดสายทันที
พริมาไม่ได้คิดจะลงไปรับของที่ส่งมาอย่างที่ควรจะเป็น แต่เธอเลือกที่จะนอนเล่นบนเตียงต่อจนเผลอหลับไป
อีกด้านของคอนโด
ร่างสูงตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด เพราะเขานอนไปได้เพียงไม่นานหลังกลับมาจากเรียนเมื่อช่วงเช้า มือหนาพยายามควานหาโทรศัพท์ที่แผดเสียงร้องออกมาอย่างต่อเนื่อง
“ครับ” เสียงทุ้มดังออกมาทันทีเมื่อกดรับสายโทรศัพท์แล้ว คิมหันต์ หงษ์ธิรา หรือที่ทุกคนรู้จักในนามของคิมหันต์เดือนนิเทศน์ศาสตร์ เขาเป็นคนรูปหล่อบ้านรวย แต่ก็ค่อนข้างเย็นชาเก็บตัวเล็กน้อย หว่านเสน่ห์ให้สาวๆ แต่ไม่ได้จริงจังมากนัก
“เจ้าของห้อง 2454 หรือเปล่าครับ” ปลายสายถามออกมาเพราะเขาต้องนำพัสดุที่เจ้าของห้องสั่งมาส่ง
“ครับ ส่งของใช่ไหมครับ” คิมหันต์ถามพร้อมลุกนั่งบนเตียง ทำให้ผ้าห่มพื้นหนาสีเทาเข้ม ได้หลุดจากตัวเผยให้เห็น
การเนื้อมัดที่เรียงตัวกันอย่างสวยงาม
“ใช่ครับ ….”
“ฝากที่เคาน์เตอร์คอนโด เดี๋ยวผมลงไปเอาเองครับ” คิมหันต์เอ่ยก่อนตัดสายพนักงานขนส่ง
ชายหนุ่มพยายามสลัดศีรษะของตัวเองเล็กน้อยเพื่อเรียกสติของตัวเอง ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อยืดสีขาวมาใส่ และออกจากห้องเพื่อไปเอาพัสดุที่สั่ง
“ขอโทษนะครับ ผมมารับพัสดุ” คิมหันต์เดินเข้าไปแจ้งพนักงานของคอนโดทันที เพราะถ้าไม่มีการฝากไว้จะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปค้นพัสดุให้ห้อง
“ห้องอะไรคะ” พนักงานยิ้มใหคิมหันต์เล็กน้อยก่อนเอ่ยออกมา
“2454 ครับ”
“ค่ะเชิญเข้าไปได้เลยค่ะ”
เมื่อได้รับคำอนุญาตแล้วคิมหันต์ก็ได้เดินเข้าไปที่ห้องเก็บพัสดุทันที การค้นหาพัสดุของคิมหันต์ได้ใช้เวลาเพียงไม่นานเท่านั้น เพราะทุกอย่างถูกจัดเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ
ปั๊ก
“บ้าจริง…” คิมหันต์ทำกล่องพัสดุของเพื่อนร่วมคอนโดตกลงมาจากชั้นเพราะเขาไม่เห็นว่ามันวางอยู่บนกล่องของเขา
“ขุนศึกซู่ซ่า พูดจริงดิ แต่เดี๋ยวนะ ห้องข้างกันเหรอ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างงุนงง เกิดคำถามเมื่อเห็นเลขห้องของเจ้าของพัสดุ
ชื่อที่ดูสะดุดตาไม่ทำให้คิมหันต์ใส่ใจได้เท่ากับชื่อนั้นเป็นนามปากกาของนักเขียนที่คิมหันต์ค่อนข้างชื่นชอบ จนคลั่งเลยก็ว่าได้
“ขอโทษนะครับ หลบทางหน่อยได้ไหมครับ” เสียงของเพื่อนร่วมคอนโดเอ่ยออกมาทำให้คิมหันต์ต้องวางกล่องพัสดุของอีกคนลง ก่อนหลบทางให้อีกฝ่าย
คิมหันต์เพียงแต่เก็บเรื่องที่สงสัยเอาไว้ จนเขาได้เดินผ่านหน้าห้องที่กล่องพัสดุระบุไว้ มันเป็นห้องข้างๆ ของคิมหันต์ ชายหนุ่มมองเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป
“จะเป็นไปได้เหรอวะ คุณขุนศึกซู่ซ่า เป็นผู้ชายนะ อย่าบอกว่าเป็นน้องสาวแว่นคนนั้น” ความคิดในหัวของคิมหันต์เริ่มตีกันอีกครั้ง เพราะเขาไม่เคยเห็นว่าห้องนั้นจะมีผู้ชายเดินเข้าออก และในห้องนั้นมีแต่สาวแว่นที่ไม่น่าเขียนนิยายแซ่บ ๆ อย่างนั้นได้
ความสงสัยของคิมหันต์ทำให้ชายหนุ่มลงไปยังชั้นล่างของคอนโดอีกครั้งเพื่อรอดูบางสิ่ง แต่ดูเหมือนการรอคอยของคิมหันต์มันจะยาวนานกว่าที่คิมหันต์คิดเอาไว้
จนกระทั่งร่างระหงของหญิงสาวที่อยู่ภายใต้แว่นหนา พร้อมชุดลำลองแสนสบายเดินออกมาจากลิฟต์และเดินเข้าไปหยิบพัสดุ
คิมหันต์พยายามตัวเหมือนปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ จนร่างของหญิงสาวเดินออกมาและเซ็นชื่อรับพัสดุ ก่อนเดินกลับไปที่ลิฟต์
“ขอโทษนะครับ ผมลืมว่าลงชื่อไปหรือยังครับ” คิมหันต์ได้เดินเข้าไปหาพนักงานของคอนโดพร้อมเอ่ยออกมา
“อ๋อค่ะ…ลองเช็กดูนะคะ” พนักงานได้ยกแฟ้มมาให้คิมหันต์ดู แต่เขาไม่ได้จะดูชื่อของเขาเพราะคิมหันต์สนใจชื่อสุดท้ายของเอกสาร
“เซ็นแล้วครับ ขอบคุณมากนะครับ” คิมหันต์ยิ้มเล็กน้อย ก่อนเดินกลับขึ้นห้องไปอีกครั้ง
“เป็นไปไม่ได้ยัยแว่นนั้นจะเป็นพี่ขุนศึกซู่ซ่า” ความคิดแสนคัดค้านของคิมหันต์ได้ดังออกมาทันทีเมื่อเขาเดินเข้ามาภายในห้องคอนโดของเขา
คิมหันต์ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ จะเป็นคนเขียนนิยายที่เขาอ่านและให้โดเนทตลอดหรือแม้แต่หนังสือตีพิมพ์เขาสั่งซื้อมาตลอด
เขาถือว่าเจ้าของนามปากกานี้เป็นไอดอลของตัวเองและจิตนาการไว้ว่านักเขียนคนนี้ต้องเป็นผู้ชายกำยำที่ผ่านโลกของเรื่องบนเตียงมามากมายจนนับไม่ถ้วน แต่นี่อะไรสิ่งที่คิดเหมือนจะไม่เป็นอย่างที่เขาคิดเลย ทั้งยังการตอบคอมเมนต์ที่บ่งชี้ว่าเป็นเพศชายแน่นอน
แต่คิมหันต์จะไม่ยอมให้เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงความสงสัยเท่านั้น เขาจะตามหาความจริงของเรื่องทั้งหมด แม้ตอนนี้เขาจะยังไม่รู้ว่าจะตามหาความจริงยังไงก็ตาม
ทางด้านของพริมา เธอหลับไปนานหลายชั่วโมงพอลงไปเพื่อจะรับพัสดุก็พบว่ามันค่ำแล้ว พริมาจึงรีบลงไปเอาพัสดุก่อนจะลืมกลับขึ้นมา
เมื่อพริมากลับมาที่ห้อง เธอเลือกเปิดกล่องพัสดุเป็นอย่างแรก และเมื่อเห็นว่าภายในเป็นของสำหรับผู้ชาย พริมาก็ได้ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้รับของแบบนี้ ด้วยที่นักอ่านที่
ชื่นชอบเธอจะส่งของผ่านสำนักพิมพ์ และทางสำนักพิมพ์จะส่งต่อมาให้ ทำให้พริมารับมันจนเริ่มชินแล้ว เพราะของที่แฟนคลับเธอส่งมาให้จะเป็นของที่เกี่ยวกับผู้ชายทั้งหมด
อาจจะเพราะแฟนคลับของพริมาไม่รู้ว่าคนที่เป็นเจ้าของนามปากกา ขุนศึกซู่ซ่า ที่เธอเขียนอยู่นั้นเป็นผู้หญิง เพราะบริบทต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการตอบคอมเมนต์ หรือการพูดคุย พริมาก็ได้เลือกใช้คำแทนตัวเองอย่างผู้ชายเพื่อเลี่ยงให้ทุกคนได้รู้ถึงตัวตนของเธอ
พริมายกของที่ได้มาไปเก็บก่อน เดินเข้าไปอาบน้ำเพราะเธอต้องมาเขียนงานต่อ
- ผู้เขียน
