หลายวันต่อมา
ช่วงนี้เธอกับเพลิงพิษไม่ค่อยจะมีเวลาอยู่ด้วยกันสักเท่าไร เธอต้องดูแลหลาน ๆ เนื่องจากโรงเรียนปิดเทอมแล้ว ส่วนเขาก็เร่งงานจนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน บางวันก็หามรุ่งหามค่ำไม่ยอมพักผ่อน จนเธอต้องเอ็ดชุดใหญ่ให้พักบ้างถึงยอมทำตาม
“พักบ้างเถอะค่ะคุณเพลิง เดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้งกันพอดี ภาเป็นห่วงนะคะ” เธอเอ็ดเขาที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานโดยไม่ยอมพักเลย นอกจากตอนกินข้าวเท่านั้นถึงจะพัก และช่วงที่ต้องเล่นกับหลาน ๆ เธอเข้าใจดีว่าเป็นงานเร่ง งานสำคัญ แต่ก็ควรพักผ่อนบ้างไม่ใช่หักโหมแบบนี้ กลัวจะล้มป่วยเอาได้ เธอบ่นจนเมื่อยปากไปหมดแล้วแต่เขาก็ไม่ยอมทำตาม
“เหลืออีกแค่นิดเดียวผมก็จะเคลียร์งานเสร็จหมดแล้วนะ คุณไปนอนก่อนเถอะ ดูแลเด็ก ๆ มาทั้งวันคงเหนื่อยแย่” เขาเงยหน้าจากกองเอกสารแล้วยิ้ม เขารู้ว่าภารดาเป็นห่วงเขามาก แต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่องานนี้เป็นงานสำคัญด้วย เขาต้องเร่งให้เสร็จก่อนอาทิตย
