กว่าทั้งคู่จะออกจากห้องไปยกน้ำชาคารวะฮูหยินผู้เฒ่าจ้าวก็เลยมื้อกลางวันไปเสียแล้ว นางมิได้ตำหนิลูกสะใภ้ออกจะเข้าใจเสียด้วยซ้ำ อีกอย่างก็ไม่มีใครมาแย่งหลานทั้งสองกับนางด้วย
จินเยว่กลับบ้านเดิมในวันที่สามของการแต่งงาน ฮูหยินผู้เฒ่าจ้าวเตรียมของให้นางกลับบ้านเดิมอย่างใจกว้าง พอเสวี่ยป๋อเหวินเห็นหลายชายทั้งสองก็ลืมบุตรสาวกับบุตรเขยที่กลับมาเยี่ยมบ้านตามธรรมเนียม
เมื่อพูดคุยหยอกล้อหลานชายทั้งคู่จนพอใจแล้ว จ้าวตงหยางก็เดินตามพ่อตาของตนเพื่อไปพูดคุยที่ห้องหนังสือ เกาซื่อจึงเริ่มสอบถามบุตรสาวถึงชีวิตความเป็นอยู่ในจวนตระกูลจ้าว
"บุตรเขยดีต่อเจ้าหรือไม่"
"ท่านแม่คิดว่าเป็นเช่นใดเจ้าคะ" จินเยว่หยอกล้อมารดากลับ ไม่ต้องถามก็น่าจะดูออกว่าบุตรเขยของตนจะปฏิบัติต่อบุตรสาวดีเพียงใด
ทางด้านเสวี่ยป๋อเหวินที่แยกตัวมาห้องหนังสือกับจ้าวตงหยางเพราะตนต้องการหารือเรื่องตำแหน่งเจ้าเมืองโยวเป่ยที่ยังวางอยู่
"อาห
