ด้านมิรันดา
"เคนกลับไปแล้วเหรอ" เสียงหวานถาม
"อืม" โมนาจึงพยักหน้าตอบกลับพลางมองหน้ารุ่นน้องคนสนิท
"เขาก็กลับไปแล้ว" สิ้นเสียงโมนาเอ่ยบอก มิรันดาก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่อย่างนั้น ทำให้รุ่นพี่สาวอดถามไม่ได้
"แกพูดแรงไปหรือเปล่า"
"ตอนรันโดน ก็แบบนี้"
"มันก็ใช่ แต่..."
"..." ดวงตาเฉี่ยวหันมองใบหน้าของรุ่นพี่คนสนิท ทำให้โมนาพูดต่อ
"...ฉันกลัวว่าเขาจะ..."
"ถ้าเขาจะไม่กลับมาจริง ๆ ก็ช่าง" เรียวปากสวยตอบกลับน้ำเสียงเต็มไปด้วยความนิ่งเรียบเด็ดขาด ซึ่งโมนาเองก็ไม่พูดอะไรต่อ เนื่องจากอารมณ์ของมิรันดาในตอนนี้ค่อนข้างที่จะอ่อนไหวง่ายและมีความแปรปวน เธอจึงไม่อยากเซ้าซี้อะไรอีก แม้ภายในใจจะยังคงภาวนาให้มาเฟียหนุ่มไม่ถอดใจและยังกลับมาหาน้องสาวคนสนิทของตัวเองอยู่ตลอด...
อีกด้าน
เงียบ
ภายในห้องเพนต์เฮาส์ราคาแพงมีแต่เพียงความเงียบงันพร้อมกับร่างสูงที่เอาแต่นั่งนิ่งเหม่อลอยนัยน์ตาคมเต็มไปด้วยความเจ็บ
