@โรงพยาบาล S
"ตอนนี้ปลอดภัยดีแล้วนะครับ หมอได้ฉีดยาแก้แพ้ตัวประจำที่คนไข้ใช้ให้แล้ว" เสียงหมอวัยกลางคนเอ่ยบอกโมนาที่ยืนอยู่ ขณะที่เคลวินยังคงนอนหมดสติไปกับฤทธิ์ยาที่โมนารีบยื่นให้แพทย์แผนกฉุกเฉินดูจากรูปที่ส่งมาจากมิรันดา
"ขอบคุณค่ะ" โมนาก้มหัวขอบคุณหมอวัยกลางคน โดยในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวก็ดังขึ้นไม่หยุด
มิรันดา
ติ้ด!
(เป็นยังไงบ้าง) เสียงปลายสายถามด้วยความร้อนรนต่างจากสีหน้าก่อนหน้าที่พยายามนิ่งเฉย
"ได้ยาไปแล้ว อาการดีขึ้นแล้ว"
(ตื่นอยู่ไหม)
"ไม่ น่าจะหลับเพราะฤทธิ์ยา"
(สรุปเกิดอะไรขึ้น เขาไม่ได้กินนี่)
"น่าจะมือที่ติดกุ้งและไปจับบุหรี่มาสูบต่อ เขาเป็นคนแพ้ง่ายและแพ้แรง"
(แล้วก็ไม่รู้จะจับกุ้งทำไม) นางร้ายหน้าสวยอดไม่ได้ที่จะเอ่ย เธอรู้สึกเป็นห่วงมาเฟียเอาแต่ใจเป็นอย่างมาก แต่เพราะความไม่อยากใจอ่อนง่าย ๆ ให้อีกคนเห็น เธอจึงจำเป็นต้องเมินเฉยต่ออาการเจ็บปวดทรมานของ
