ส่วนอาเหมาก็เงยหน้ามองเซลีนอย่างซึ้งใจที่เธอเข้ามาปกป้องเขาจากพี่ชายของเธอ ก่อนจะหันไปมองวริสาที่เข้ามาขอโทษเขาอย่างรู้สึก เขาก็ยิ้มตอบเธอไปอย่างไม่คิดจะโทษเธอเลยสักนิด เพราะเขาเจ็บและจุกจนพูดไม่ออกแล้ว แต่เขาดีใจที่เธอเองก็พยายามปกป้องเขาอย่างเต็มที่ ถึงแม้ว่าจะว่าผู้ชายคนนี้จะโหดเหี้ยมไม่ยอมฟังสองสาวก็ตาม
“แต่มันยุ่งกับเมียพี่ พี่จะไม่ปล่อยให้มันมาลอยหน้าลอยตาให้พี่เห็นอีก เอียน เอาตัวเซลีนออกไป” เดรโกพูดออกไปด้วยเสียงเข้ม พร้อมกับกับสั่งลูกน้องให้จับตัวน้องสาวออกไป
“อื้อ เอียน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยสิ” เซลีนพูดบอกไปพร้อมกับขัดขืนอย่างแรงเมื่อเอียนเข้ามาจับตัวเธอให้ลุกขึ้น
“ไปเถอะครับคุณเซลีน อย่าให้นายต้องโมโหไปมากกว่านี้เลยนะครับ” เอียนพูดตอบไปก็ใช้แรงจับตัวเธอให้อยู่หมัดอย่างยากลำบากเมื่อเธอเอาแต่ดิ้นไปมาไม่ยอมจำนนแต่โดยดี
“แต่เขาเป็นเพื่อนฉันนะเอียน ฉันต้องช่วยเขา ปล่อยฉันเดี๋
