เซลีนได้ยินอาเหมาพูดมาแบบนั้นก็ถึงกับเอามือกุมขมับทันที เพราะเธอพูดไปขนาดนี้เขายังไม่รู้ตัวอีก นี่ต้องให้เธอพูดชื่อเขาไปเลยหรือไงนะ เขาถึงจะเข้าใจว่าผู้ชายที่เธอหมายถึงน่ะคือเขา
“แต่ฉันว่าฉันเจอผู้ชายคนนั้นแล้วล่ะ และอีกไม่นานฉันก็คงจะเอาชนะใจเขาได้” เซลีนพูดออกไปแบบมีเล่ห์นัยอย่างหมายถึงตัวเขา ก่อนจะใช้สายตามองเขาอย่างจดจ้องด้วยรอยยิ้ม
“แล้วทำไมคุณไม่พาเขาไปพบพ่อของคุณล่ะ คุณจะพาผมไปทำไมกัน” อาเหมาที่ใสซื่อก็ไม่รู้ว่าเซลีนกำลังหมายถึงตัวเอง ก็เอ่ยถามเธออกไปอย่างสงสัย
“ก็ผู้ชายที่ฉันชอบมันซื้อบื้อนิคุณ ผู้หญิงจีบยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ฉันก็เลยพาคุณไปก่อนดีกว่า ไว้เขาหายซื่อบื้อเมื่อไหร่ก็ค่อยพาไป ตอนนั้นก็คงไม่สายไปหรอกคุณ” เซลีนพูดออกไป พร้อมกับแอบด่าเขาไปอย่างอดไม่ได้ นี่ขนาดเธอพูดกำกวมใส่เขาไปแบบนี้แล้ว เขายังไม่รู้ตัวอีกว่าเป็นตัวเอง เฮ้อ เธอล่ะเริ่มจะหนักใจกับคนอย่างเขาแล้วล่ะ
“หึ
