ด้านวริสาและฟาติมาก็ยืนอึ้งเมื่อกระสุนมันเฉียดหน้าของพวกเธอไปเพียงนิดเดียวเท่านั้น พวกเธอก็กลืนน้ำลายแล้วหันไปมองร่างหนาที่เต็มไปด้วยเลือดอย่างตกใจ
“มีมี่ ปลอดภัยแล้วนะ ผมมาแล้ว จุ๊บ ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องเจอเรื่องแบบนี้ ผมขอโทษ” เดรโกเห็นวริสายินตกใจอยู่ก็รีบวิ่งเข้าไปโอบกอดเธอไว้ทันที ก่อนจะพูดปลอบใจเธอแล้วหอมที่หน้าผากของเธออย่างอ่อนโยน แล้วเขาก็เอามือลูบผมเธออย่างสงสารเธอที่ต้องมาเจ็บตัวเพราะเขาอย่างนี้
“ในที่สุดคุณก็มาช่วยมีมี่” วริสาพูดออกไปอย่างอ่อนแรง ก่อนจะเอามือโอบกอดเขาอย่างดีใจที่เขามาช่วยเธอได้ทันเวลา
“ผมจะไม่มีวันให้คุณตกอยู่ในอันตรายแบบนี้อีกแล้วมีมี่ คุณเจ็บมากไหม” เดรโกถามออกไปแล้วก็เอามือลูบผมวริสาอย่างปลอบใจเธอ
“อือ” วริสาไม่ได้ตอบอะไรก่อนจะเป็นลมในอ้อมกอดของเดรโกอย่างทนไม่ไหวกับเรื่องที่เกิดขึ้น
“ฟาง ผมมาแล้ว คุณปลอดภัยแล้วนะ คุณไม่เป็นอะไรแล้ว” ลูเซียสเองก็วิ่ง
