หลังจากที่อาเหมาและเซลีนลงมาด้านล่างทุกคนก็ร่ำลาและขอบคุณปู่ของเดรโกที่ให้พวกเขาได้มาพักที่นี่ จากนั้นก็เดินทางไปยังสนามบินเพื่อจะบินกลับประเทศไทยโดยเครื่องบินส่วนตัวของเดรโก ทำให้ทุกคนมีความสะดวกสบายมากกว่าที่บินแบบปกติและยังสามารถนั่งเล่นไพ่กันฆ่าเวลาเล่นๆได้แบบชิวๆ
“นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะยัยฟาง นี่ไพ่มันดีมากหรือแกว่าดีใจที่ได้ลูกเขยกลับไปฝากพ่อฝากแม่กันแน่เนี่ย” เมธัสพูดแซวฟาติมาออกไป ขณะที่กำลังนั่งรวมกลุ่มกันเล่นไพ่อยู่บนเครื่องบิน
“ฮ่าๆ ก็ทั้งสองอย่างนั่นแหละค่ะเฮีย ไม่คิดเลยว่ามาเที่ยวคราวนี้จะได้ของดีกลับไปด้วย จุ๊บ” ฟาติมาพูดบอกไปก็เอามือกอดแขนของลูเซียสแล้วหอมแก้มเขาอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะเงยหน้ามองเขาที่กำลังเล่นไพ่แข่งกับเดรโกและอลันกับอาเหมาอยู่อย่างจริงจัง โดยมีพวกเธอเป็นกองเชียร์
“ฟาง อย่าทำให้ผมไม่มีสมาธิสิที่รัก จุ๊บ” ลูเซียสพูดบอกไปก็หันหน้าไปจุ๊บที่หน้าผากของฟาติมา
