พอรถแท็กซี่ขับออกมาได้ไกลพอสมควรแล้ว อาเหมาก็มองไปด้านหลังแล้วเห็นว่าไม่ได้มีใครขับรถตามมา เขาก็มองผู้หญิงฝรั่งคนนี้แล้วเอ่ยพูดบอกไปทันที
“ไม่มีใครามมา คุณนั่งแบบปกติได้แล้ว” อาเหมาพูดบอกไปแล้ว เซลีนก็เงยหน้ามายิ้มให้เขาอย่างโล่งใจ ก่อนจะลุกมานั่งใกล้กับประตูอีกฝั่งอย่างเกร็งใจเขา
“ขอบคุณที่ช่วยฉันนะคุณ ฉันเซลีน” เซลีนพูดบอกไปก็ยิ้มให้กับเขาพร้อมกับส่งมือไปทักทายกับเขาอย่างเป็นมิตร
“ผมไม่ได้อยากรู้ว่าคุณชื่ออะไร จะไปลงที่ไหนก็บอกคนขับซะ” อาเหมาพูดบอไปอย่างไม่ต้องการทำความรู้จักอะไรกับเธอ
เซลีนก็ทำหน้าอึ้งๆแล้วก็เก็บมือของตัวเองไปอย่างเขินๆ เมื่อเขาไม่ได้ยินดีที่จะรู้จักเธอเลยสักนิด ทั้งๆที่เธอออกจะสวยขนาดนี้ นี่เขาไม่คิดอยากจะรู้จักผู้หญิงสวยๆอย่างเธอเลยหรือไง คนอะไรเย็นชาชะมัดเลย
“คือว่าฉันหนีมาแล้วก็ไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาท แล้วฉันไม่รู้จะไปที่ไหนอ่ะคุณ ” เซลีนพูดบอกไป เพราะเธอไม่ได
