18
ศักราชใหม่ของชีวิตคู่
“ลูก? หมายความว่าฉันท้องเหรอ” แก้วมุกดาเสียงสั่นเครือ ดวงตาตะหนกไหวระริก มือที่จับบนหูแก้วนมถั่วเหลืองเกิดสั่นเทา แก้วมุกดากำลังช็อก
“ใช่ เราเคยมีลูกด้วยกัน แต่เราเสียลูกไปแล้วในคืนนั้น”
ร่างเล็กซวนเซลงจากเก้าอี้ ดวงตาแดงก่ำมองเขาอย่างสับสนปนไปด้วยความหวาดผวา ก่อนค่อยๆ มีความเกลียดชังเข้ามาแทนที่
“อา… อานพว่าบอกว่าคุณพ่อเสียเพราะถูกโจรปล้น ตะ… แต่คุณเล่าว่าคุณเป็นคนแจ้งความจับเขา”
“คือมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด พี่ไม่ได้ทำ”
“สรุปคือพ่อฉันตายในคุกงั้นเหรอ”
“พี่ไม่ได้ทำจริงๆ มุกใจเย็นก่อนนะ” พันแสงอยากโอบกอดภรรยาไว้ ทว่าเธอก็เอาแต่ร่นหนี หวาดกลัวเขาราวกับเห็นเป็นฆาตกรโรคจิต พันแสงรู้อยู่แล้วว่าผลต้องออกมาเช่นนี้ แต่จะให้ทำอย่างไรในเมื่อเขาไม่อยากเริ่มต้นใหม่ด้วยการหลอกลวง
“แถมฉันยังท้อง และคุณก็เป็นคนไล่ฉันออกจากบ้าน เป็นเหตุให้ฉันโคม่าและเสียลูกในท้องไป”
“มุก
