28
เราเป็นสามีภรรยากัน
“คิดจะทำอะไร” แก้วมุกดาพลันสะท้านกับแววตาล่าเหยื่อ จังหวะหัวใจเต้นผิดเพี้ยน ครั้นจะลุกหนีก็ถูกมือหนาฉุดมานั่งบนตัก “คุณพันแสงปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ชู่! เงียบๆ ครับ เดี๋ยวลูกตื่นนะ” เตือนเสียงแหบชิดริมหูและแอบเม้มเย้าหยอกไปหนึ่งที
“ปล่อยนะ ฉันไม่น่าเปิดประตูรับคุณเลย”
“มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้วจ้ะ น้องปล่อยโจรเข้ามาถึงถ้ำแล้ว” ความอดทนของเขากำลังลดระดับต่ำลงเรื่อยๆ ยิ่งซุกจมูกสูดดมแถวซอกคอ ความยับยั้งใจก็ยิ่งขาดผึงไม่เหลือซาก แก้วมุกดาสะท้านเฮือก ร่างกายพยายามต่อต้านดิ้นหนี ทว่าหัวใจกลับสั่นไหววูบวาบตามสัมผัส
พันแสงจับใบหน้าเธอให้หันเข้าหาแล้วประกบริมฝีปากพร้อมฝังความเสน่หาเข้าไปอย่างแนบแน่น เสียงอึกอักประท้วงดังในลำคอ มือเล็กรัวทุบอกแกร่ง แต่ก็หาได้ระคายต่อต่อมความเจ็บของเขาเลยสักนิด ลมหายใจของกันและกันร้อนผ่าวขณะบดเบียดจูบอย่างบ้าคลั่ง เรียวลิ้นถูกดูดหนักจนเ
