หย่าร้ายเลยรัก

ฝนล้างฝน

30

ฝนล้างฝน

คนสองคนต่างยืนมองกันผ่านสายฝนกระหน่ำแรง พันแสงเปลือยช่วงบนอย่างหาญกล้าราวกับประกาศท้าทายความเจ็บป่วย แก้วมุกดายืนหน้านิ่งแต่ในใจมากล้นไปด้วยความห่วงใย

แต่เธอจะห่วงไปไย ฝนในตอนนี้ตกแรงกว่าคืนนั้นที่เธอถูกรถชนก็จริง แต่ความรู้สึกของเขาไม่ว้าเหว่เจ็บปวดดั่งเช่นที่เธอเคยเผชิญ แก้วมุกดาไม่ได้ไล่เขาไปตากฝนเสียหน่อย ไม่ได้ทำร้ายใครสักคนในครอบครัวฐลัชนันท์เหมือนอย่างที่เธอเคยถูกกระทำ

ดังนั้นการชดใช้ความผิดด้วยการอาสาไปตากฝนของเขาทดแทนความเจ็บปวดของเธอไม่ได้แม้แต่น้อย แต่ในเมื่อเป็นความต้องการของเขาเอง เช่นนั้นเธอก็ควรปล่อยให้ทำไป

มือบางรูดม่านปิดหน้าต่างและตามด้วยการปิดไฟจนห้องนอนมืดมิด เขาตัวโตร่างใหญ่คงทนทายาดได้เหมือนช้างม้าวัวควาย ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องห่วงสักนิด แก้วมุกดาตัดใจแล้วล้มตัวนอน คืนนี้คงหลับได้ไม่ยากเย็นนักเพราะได้เหล้าองุ่นกล่อมประสาทไปหลายแก้วแล้ว

ในช่วงแรกส