“เอม เป็นไงบ้าง”
เอมิกาปรือตาขึ้นมองก่อนจะขยับตัวจะลุกขึ้นนั่งและก็ได้ฮันวอลเข้าประคอง หล่อนมองฮันวอลก่อนน้ำตาจะร่วงออกมาอีก
“คุณฮันวอล ฉันขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ ขอโทษมากที่สุด”
“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไรเลย ฮันวอลเข้าใจ”
“และก็ต้องขอบคุณด้วยค่ะ ที่ช่วยฉันให้พ้นจากเขา”
“แต่คุณเอมต้องสัญญานะคะ ว่าคุณเอมจะดูแลลูกให้ดี เพราะตราบใดที่คุณเอมดูแลลูก นายหัวเขาจะไม่มาวุ่นวายกับคุณเอมอีกค่ะ และเขาก็จะดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายของลูกเป็นอย่างดี คุณเอมต้องเข้มแข็งนะคะ ฮันวอลเชื่อว่าคุณเอมจะผ่านไปได้อย่างแน่นอน และเขา...”
ฮันวอลทาบฝ่ามือบนหน้าท้องของเอมิกา ยิ้มน้อยๆ “เขาเป็นเด็กดีมากค่ะ รักแม่มากด้วย”
เอมิกายิ่งสั่นสะอื้น ลูบฝ่ามือที่หน้าท้องตัวเอง เพราะความคิดชั่ววูบทำให้หล่อนเกือบจะทำร้ายลูก
ภาพตะวันฝากให้ขวัญตะวันและเหนือสมุทรไปส่งเอมิกาที่บ้าน และก็ส่งพิสุทธิ์นภากับแดนดินขึ้นรถ พร้อมทั้งขอบใจที
