“ พี่หมออะ เร็ว ๆ ค่ะ หันไปก่อน ” เธอเสียงแข็ง เขาจำใจต้องยอม
“ โอเค ๆ ยอมแค่วันนี้แหละ ” แล้วเขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
“ หนูนิ่มคะ ไอ้แว่นที่มันวางยาหนูน่ะ พี่ยังไม่ได้สะสางกับมันเลยนะ ”
“ หมายถึงวิศรุตเหรอคะ ”
“ ใช่สิ มันเลวมากนะที่คิดร้ายกับผู้หญิงได้แบบนี้ ถ้าวันนั้นหนูไม่ล้มมาใส่ตักพี่ มันก็คงพาหนูไปทำมิดีมิร้ายแล้ว ”
“ กรรมตามสนองเขาไปแล้วล่ะค่ะ ”
“ หืม ยังไงคะ ”
“ ก็หลังจากวันนั้น พริมเพื่อนของหนูนิ่มเล่าให้ฟังว่านัดกันไปเที่ยวอีกครั้ง แล้ววิศรุตก็เอาเครื่องดื่มให้พริมกินแต่ไม่รู้ยังไงพริมอาเจียนออกมาเยอะและใจสั่น และบอกกับคุณพ่อที่วันนั้นบังเอิญมาดูแลผับด้วย ว่าเป็นแบบนั้นหลังจากดื่มเครื่องดื่มที่รับมาจากวิศรุต ดื่มจนเกือบหมดขวด ปรากฏว่ามีการนำเครื่องดื่มไปตรวจพบว่ามีสารยาอีอยู่ในนั้น ผสมกับยา
